Επειδή απόψε λαμβάνω ερωτήματα από αναγνώστες μου από την περιοχή της Θεσσαλίας, οι οποίοι ομολογουμένως έχουν θορυβηθεί –ασυνήθιστοι όντες- και οι οποίοι αναρωτιούνται για την αντισεισμικότητα των πέτρινων κατασκευών απαντώ:
Πρέπει να αποσυνδέσετε από το μυαλό σας την έννοια “υλικό” από “προδιαγραφές”. Όλα τα κτίσματα οφείλουν να ανταποκρίνονται σύμφωνα με τους κανονισμούς στις ίδιες απαιτήσεις ασφαλείας. Δεν υπάρχει λιγότερο ασφαλές κτίριο, εφ΄ όσον τηρηθούν τα δέοντα. Είτε είναι χτισμένα από οπλισμένο σκυρόδεμα (beton) είτε από πέτρα είτε από μέταλλο και γυαλί πρέπει να εκπληρώνουν αυτό, το οποίο ορίζουν οι εθνικοί κανονισμοί. Τελεία εδώ.
Ο τρόπος κατασκευής, οι ιδιότητες του υλικού και οι τεχνικές καθορίζονται για κάθε υλικό ξεχωριστά, αλλά με στόχο το ίδιο αποτέλεσμα. Τελεία και εδώ.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον τα κτίρια από άργιλο είναι ασύμφορα, εάν πρόκειται να αδειοδοτηθούν κανονικά, διότι ΚΑΙ αυτά οφείλουν να ανταποκρίνονται στις ίδιες προδιαγραφές ασφαλείας. Και ο όμορφος πηλός υστερεί χαρακτηριστικά εδώ…
Τέλος, όπως έγραψα στο προηγούμενο άρθρο τα κτίσματα έχουν ένα όριο στην αντοχή τους και στο χρόνο και την ανταπόκριση σε έναν σεισμό. Ο κανονισμός προβλέπει αυτά τα όρια και από ένα σημείο και μετά σε καθοδηγεί ώστε να μην καταρρεύσει τουλάχιστον το κτίριο, ασχέτως εάν οι δομικές ζημιές το καταστήσουν ακατάλληλο.
Ελπίζω να απάντησα στα ερωτήματά σας.
Σημείωση: όλα τα προηγούμενα ισχύουν για νεόδμητα κτίρια, ενώ τα παλαιότερα όταν χρειαστεί να αποκατασταθούν από στατικής απόψεως θα πρέπει να αποκτήσουν επίσης τα ίδια χαρακτηριστικά με ένα σύγχρονο. Αυτό εφαρμόζεται και στα διατηρητέα.
