Η κοινωνία μας βομβαρδίζεται συνεχώς από… ευχές. Τυπικές, ειλικρινείς, ανόητες, με μοχθηρία ή υστεροβουλία, φθονερές, οτιδήποτε. Κάθε ευχή όμως όταν εκφέρεται δια του λόγου είτε είναι πραγματική είτε όχι εμπεριέχει τη δυνατότητα δημιουργίας μίας μοίρας. Είναι μία ευχή, όπως και να το κάνουμε διότι άλλο η σκέψη και άλλο ο λόγος.
Με το να ευχόμαστε οπουδήποτε κάτι καλό χωρίς να το εννοούμε (και η συντριπτική πλειοψηφία των ευχών είναι αυτή, “fake”) καλύτερα θα ήταν να ευχόμαστε κάπως διαφορετικά. Η ευχή μας για το μέλλον να αφορά μία άλλη ιδιότητα, η οποία έχει άμεση σχέση με το παρελθόν και το παρόν· και ουσιαστικά το μέλλον θα ορίζεται εξ΄ αυτών, οπότε και η ευχή μας θα απευθύνεται και σε απόλυτα προσωπικό επίπεδο.
Να εύχεστε λοιπόν ούτε καλή τύχη για το μέλλον ούτε καλό να είναι το μέλλον, διότι εάν δεν αξίζει αυτό σε εκείνον, ο οποίος λαμβάνει την ευχή σας διαπράττετε συμπαντική παράβαση, η οποία θα επιστρέψει με τον χειρότερο τρόπο επάνω σας (ιδού ένας λόγος για τον οποίον βασανίζονται θαυμάσιοι άνθρωποι· αφειδώς δίνουν λάθος ευχές).
Να εύχεστε λοιπόν στον άλλον να έχει:
Ένα ΔΙΚΑΙΟ μέλλον!
Τότε και την (γνήσια) ευχή σας θα δώσετε και η αυτή θα προσαρμοσθεί ανάλογα με το παρελθόν και το παρόν εκείνου, ο οποίος την λαμβάνει. Ο ίδιος όμως θα γνωρίζει άριστα εάν του δώσατε ευχή ή… κατάρα!
ΔΙΚΑΙΟ ΜΕΛΛΟΝ λοιπόν!
