Λοιπόν! Αυτό είναι ένα από τα πλέον τεμπέλικα και απολαυστικότερα σκαθάρια, τα οποία έχω παρατηρήσει. Έχει ξαπλώσει στο άνθος του φυτού και απολαμβάνει χωρίς να ενοχλείται από τίποτα. Εδώ το βλέπετε για λίγα μόνο δευτερόλεπτα, αλλά δεν μετακινήθηκε από τη θέση του όση ώρα κινηματογραφούσα (και ήταν αρκετή)!
Μου “θύμισε” τα Ρωμαϊκά λουκούλλεια γεύματα. Ζωή και κότα! Τι άλλο να αναζητήσει; Το μόνο, το οποίο δεν σκέφτηκε (λέμε τώρα) ήταν πως ήταν εκτεθειμένο και στη δική μου διάθεση· και εάν προσωπικά δεν είχα καμία κακή σκέψη στο μυαλό μου, δεν νομίζω να ισχύει το ίδιο και για άλλους “φίλους” της φύσης, οι οποίοι θα έβλεπαν επίσης ένα θαυμάσιο γεύμα στη θέση του.
Παρ΄όλα αυτά παρέμενε υπό τους ήχους της μουσικής του μικρού χειμάρρου-ρυακιού απερίσπαστο στην κραιπάλη του.
O tempora – O mores! Οποία κατάπτωση.
Μας ξεπέρασαν και τα σκαθάρια!
