Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Επενδυτική Πάτρα

Με την πόλη της Πάτρας, όπως έχω γράψει και στο παρελθόν δεν έχω καμία σχέση, όσον αφορά την καταγωγή. Έτυχε και ο πατέρας μου από την Κύπρο και τη Μέση Ανατολή διορίστηκε καθηγητής εδώ (πρώτα Μεσολόγγι, Ναύπακτο και κατόπιν Πάτρα).

Ως εκ τούτου κατά μίαν έννοια πρόκειται για μία πόλη κατοικίας μου κατ΄ επιλογήν. Φυσικά εδώ έχω όλες μου τις παιδικές μνήμες και ολόκληρο τον κύκλο σπουδών μου έως και το πτυχίο από την Πολυτεχνική της Σχολή. Και την υπόλοιπη ζωή μου έως τώρα, διότι το μέλλον άδηλον εστί.

Αλλά γιατί τα γράφω όλα αυτά;

Διακοπές με την έννοια των διακοπών έχω αρκετά χρόνια τώρα να κάνω. Ταξίδια ναι, διακοπές όμως όχι. Ποιος ο λόγος; Μέσα σε μία ώρα σήμερα πήγα στην πλαζ της πόλης, έκανα μπάνιο, ηλιοθεραπεία και επέστρεψα. Μέσα σε μία μόλις ώρα! Και εάν επιθυμήσω περισσότερη ιδιωτικότητα λίγα χιλιόμετρα ακόμα και ευρίσκομαι στον Καστελλόκαμπο ή το Ρίο.

Εάν πάλι με κατακυριεύσουν τα… καπιταλιστικά μου αισθήματα υπάρχουν θαυμάσια ξενοδοχεία με ιδιωτικές πισίνες και ανάλογο περιβάλλον.

Η Πάτρα είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης. Αυτό για εμένα, ο οποίος δεν είμαι Πατρινός έχει πολύ μεγάλη σημασία. Εν τω μεταξύ είναι μόλις δύο ώρες απόσταση από την Αθήνα και με πολύ άνετη διαδρομή (η παλαιά Εθνική οδός είναι μαγεία παρεμπιπτόντως, εάν δεν τίθεται θέμα χρόνου).

Διαθέτει Πανεπιστήμιο και είναι μία μεγάλη φοιτητούπολη. Σε απόσταση ημερησίας εκδρομής μπορεί κάποιος να επισκεφθεί την αρχαία Ολυμπία, τους Δελφούς και έναν τεράστια αριθμό σπουδαίων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων.

Είναι δίπλα στη θάλασσα και μέσα σε επίσης ελάχιστο χρόνο μπορείς να αποδράσεις στην υπέροχη φύση, η οποία την περιβάλλει, από βουνά έως λίμνες και ποτάμια· φυσικά και προς την Αιτωλοακαρνανία με την ευκολία της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου.

Είναι όμορφη πόλη; Όχι ακριβώς. Είναι μία τυπική νεο-Ελληνική πόλη, η οποία μέσα σε λίγες δεκαετίες μετατράπηκε σε τσιμεντούπολη. Σπουδαία νεοκλασικά κτίρια κατεδαφίστηκαν εν μία νυκτί προκειμένου να ανεγερθούν πολυκατοικίες. Και από πράσινο δεν θα έλεγα πως φημίζεται αν και από δένδρα δεν υστερεί μέσα στον αστικό ιστό. Επίσης περίφημες είναι οι μεγάλες της πλατείες με προεξέχουσα αυτή των Υψηλών Αλωνίων (από τ’ αλώνια στα σαλόνια). Όπως και να έχει το ζήτημα όμως αυτή είναι, μία κάποτε έντονα αστική και πολύ πλουσία πόλη, η οποία μετασχηματίστηκε όπως και η υπόλοιπη νεο-Ελληνική κοινωνία.

Και κάτι ακόμα! Είναι πολύ κοντά στην Ιταλία (μέσω της θαλασσίας οδού) όπως και στα Ιόνια νησιά. Αλλά αρκετά έγραψα και δεν επιθυμώ ούτε να υποτιμήσω τις άλλες πόλεις ούτε και να υπερτιμήσω την Πάτρα.

Απλώς ήθελα να σημειώσω πόσα πλεονεκτήματα σου προσφέρει απλόχερα και πως δεν έχει εντοπιστεί από τα ραντάρ διαφόρων, οι οποίοι επιμένουν στην ούτως ή άλλως μοναδική Αθήνα (αλλά και με πολλά πρακτικά ζητήματα).

Στην φωτογραφία η πλαζ της Πάτρας με την ματιά της Ιλ (όχι δική μου φωτογραφία).

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)