“Ποτέ η στιγμή της πτώσης δεν βρίσκεται τόσο κοντά όσο τη στιγμή της νίκης”…
Εάν νοιώθετε ότι είστε σε κάποια υπόθεση σε «αδιέξοδο» και νομίζετε πως αυτή η μεθοδολογία θα μπορούσε να σας φανεί χρήσιμη επικοινωνήστε μαζί μου.
Το κεφάλαιο αυτό νομίζω ότι αποτελεί την επιτομή των επενδυτικών μου τακτικών (αλλά και της ζωής)… Επειδή οι συνθήκες της ζωής μου ήταν τις περισσότερες περιπτώσεις σε αυτό που ονομάζουμε “οριακές συνθήκες” και επειδή ίσως έχω μία έμφυτη τάση να λειτουργώ πολύ καλά εν μέσω αυτών, θα ήθελα να παρουσιάσω αρχικά το θεωρητικό τους υπόβαθρο… Η εφαρμογή τους στην πραγματικότητα με συγκεκριμένα παραδείγματα και δράσεις στο 2ο μέρος…
Όπως πάντα ισχύει το “Acta non Verba” ή διαφορετικά «έργα όχι λόγια». Βέβαια άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη. Ή μάλλον πως οι θεωρίες δεν είναι αναγκαίες… Επ’ αυτού θα διαφωνήσω… Πίστευα για πολλά χρόνια ότι ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά τελικά αναθεώρησα. Είναι αυτονόητο ότι η “πράξη” δημιουργεί το αποτέλεσμα, αλλά χωρίς το βαθύ θεωρητικό υπόβαθρο δεν μπορεί να υπάρξει και το κίνητρο της δράσης…
Συνεπώς μπορώ να υποδείξω και πραγματικούς τρόπους δράσης, οι οποίοι βασίζονται ακριβώς σε αυτή την θεωρία…
Ας δούμε αρχικά τι εννοώ με τον όρο “οριακές συνθήκες”:
1. Οι οριακές συνθήκες αφορούν τον καθέναν ξεχωριστά και μάλιστα και τον καθέναν και ανά χρονική περίοδο ή φάση της ζωής του… Συνεπώς δεν αποτελούν χαρακτηριστικό κάποιας εποχής ή χώρας. Αυτή είναι πολύ σημαντική παρατήρηση… και τούτο διότι για να λειτουργήσει κάποιος σε οριακές συνθήκες θα πρέπει να πιστεύει πως είναι ο ίδιος το κέντρο του κόσμου και πως είναι δυνατόν να τον αλλάξει…
2. Οι οριακές συνθήκες επί πλέον ορίζονται ανεξαρτήτως θέσης ή μεγέθους του συγκεκριμένου ατόμου… Κανείς δεν είναι άτρωτος και σε κανέναν δεν έχει παραχωρηθεί το προνόμιο να μην τις αντιμετωπίσει…
3. Το βασικό χαρακτηριστικό των οριακών συνθηκών είναι πως η ελάχιστη “δράση” ή “μεταβολή” προκαλεί τεράστιες συνέπειες… Το φυσικό αντίστοιχο της απόλυτα ασταθούς ισορροπίας…
4. Όχι μόνον αυτό… Η οποιαδήποτε “δράση” προκαλεί αναταράξεις χαώδους υφής και εντελώς απρόβλεπτες…
5. Είναι πέραν από προφανές πως στις οριακές συνθήκες παρουσιάζεται μία μοναδική ευκαιρία τεράστιων κερδών και ανάπτυξης (ή και το …αντίθετο)… Ποτέ και σε καμία άλλη περίοδο δεν υπάρχει αυτή η εκπληκτική δυνατότητα να επιτυγχάνεις “απίστευτα” πράγματα με ελάχιστες δράσεις (όχι όμως και αφελείς)…
6. Το επόμενο σπουδαίο χαρακτηριστικό των “οριακών συνθηκών” και αυτό το οποίο αποτελεί και τον ορισμό τους είναι πως οι “οριακές συνθήκες” αφορούν καταστάσεις στις οποίες έχει αφαιρεθεί τη δεδομένη στιγμή οποιαδήποτε εναλλακτική επιλογή… Στο σημείο λοιπόν αυτό αναφέρομαι στον ορισμό τους, ενώ προηγουμένως αναφέρθηκα στις ιδιότητές τους… Οριακή συνθήκη υφίσταται όταν πλέον είσαι …μόνος και δεν έχεις καμία επιλογή… καμία λύση …καμία βοήθεια …και όλα δείχνουν ή φαίνονται τελειωμένα… Αυτή είναι η οριακή συνθήκη… ή μάλλον ο ορισμός της οριακής συνθήκης… Αντιληπτό πως αποτελούν ιδιότητα της ζωής και δεν αφορούν μόνο οικονομικά, επενδυτικά ζητήματα… Εξ’ ίσου ενυπάρχουν σε κάθε εκδήλωση της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας…
Στο ερώτημα λοιπόν:
-“Είμαι σε αδιέξοδο… Τι να κάνω;”, η απάντηση είναι μόνον μία:
-“Προχωράτε εμπρός!”
7. Η κορωνίς των “οριακών συνθηκών” είναι ότι ισχύει περίτρανα η έκφραση:
“Ποτέ η στιγμή της πτώσης δεν βρίσκεται τόσο κοντά όσο τη στιγμή της νίκης”…
Κορυφαίο παράδειγμα “οριακής συνθήκης”:
Απολύτως μόνος και καθηλωμένος στο χαράκωμα, τραυματισμένος (αλλά όχι καίρια), στο κρύο και με ελάχιστα ρούχα, χωρίς σφαίρες ή άλλα πυρομαχικά, αποκομμένος από τους συντρόφους σου, με τις οβίδες να λυσσομανούν γύρω σου, τις σφαίρες να σφυρίζουν και ο εχθρός λίγα μέτρα μακριά σου να πλησιάζει έχοντας εντοπίσει την ύπαρξή σου…
Αγχωθήκατε μήπως;
Σκεφτείτε ότι το παραπάνω παράδειγμα ήταν μία αρκετά συνηθισμένη “οριακή” συνθήκη κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου…
Το πιο εκπληκτικό και “ενάντια σε όλες τις πιθανότητες (against all odds)”: κι όμως στις παραπάνω συνθήκες οι πολλοί επέζησαν …
Το ακόμα πιο εκπληκτικό: ότι κάποιος δεν θα περίμενε ποτέ να υπάρχει έστω και ένας που να επέζησε υπό αυτές τις συνθήκες… Κι όμως συνέβη…
Αλλά αυτό ακριβώς είναι το μεγαλείο και η τεράστια σπουδαιότητα των “οριακών συνθηκών”: μπορεί να συμβεί το …”αδύνατον”… (ή το …αδιανόητο)…
Ενάντια σε ΟΛΕΣ τις Πιθανότητες (Against ALL Odds)…
Ας δούμε όμως και κάπως διαφορετικά το όλο θέμα…
Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε πως το “αδιανόητο” συνέβη χωρίς να μπορούμε σε καμία περίπτωση να εξηγήσουμε το γιατί ή το πώς… Γενικά ισχύει, για να αναφερθώ στο προηγούμενο παράδειγμα των χαρακωμάτων, πως αν δεχόμαστε 100 σφαίρες το λεπτό σε μία κυκλική επιφάνεια 10 τμ από εμάς κινδυνεύουμε λιγότερο από ότι αν δεχόμασταν 200… Φυσικά αν συμβεί η πυκνότητα να είναι 500 τότε είναι σχεδόν αδύνατον να επιβιώσουμε… Κι όμως αναπάντεχα σε αυτή την τόσο ακραία περίπτωση οι πιθανότητες επιβίωσης μας αυξάνονται δραματικά… Ακόμα πιο δραματικά μάλιστα αν προστεθούν και όλες οι άλλες οριακές καταστάσεις… εξαιρετικά πυκνό πυρ, οι χειρότερες καιρικές συνθήκες, οι αντίπαλοι στρατιώτες μια ανάσα δίπλα μας… τότε έχουμε τις περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουμε “against all odds…“ Όσο ακατέργαστο και αν είναι το παράδειγμα είναι ενδεικτικό μιας υποψίας την οποία θα τολμήσω να εκφέρω…
Στις οριακές συνθήκες φαίνεται να ΜΗΝ ισχύουν οι νόμοι των πιθανοτήτων και όχι μόνον αυτό, αλλά αντιθέτως να δημιουργείται ένα ακατάληπτο “κενό” ακριβώς αντίθετης κατεύθυνσης… Απροσδόκητα ωστόσο στις εντελώς οριακές συνθήκες εκεί όπου ισχύει η έκφραση “ against all odds…” προκαλείται μία “διαστρέβλωση” (αντίθετα από την Αριστοτέλεια φιλοσοφική θεώρηση), η οποία ακολουθεί μία δική της τροχιά και η οποία είναι εντελώς “ξένη” από την δική μας λογική… και είναι και …υπέρ μας… Το τελευταίο να θεωρείται αυτονόητο, αφού προφανώς αναφέρομαι σε συνθήκες και οι δυνάμεις, οι οποίες τείνουν προς αφανισμό μας (νοητικό, φυσικό ή σε οτιδήποτε τη δεδομένη στιγμή της ύπαρξης μας νοείται ως αφανισμός).
Ένα πολύ βασικό ερώτημα:
Υπάρχει κάποιο προαπαιτούμενο από την πλευρά μας ώστε να ενεργοποιηθεί αυτή η διαστρέβλωση της λογικής και η ακύρωση της θεωρίας των πιθανοτήτων με μάλιστα τόσο θεαματικό τρόπο… ή απλά αυτό συμβαίνει πέραν των δικών μας δυνατοτήτων;
Το ερώτημα αυτό δεν είναι καθόλου (μα καθόλου) θεωρητικό και άνευ νοήματος… Αντιθέτως! Εάν όντως ισχύει πως με δική μας ενέργεια μπορεί να προκληθεί αυτή η ακύρωση του νόμου των πιθανοτήτων έχουμε ένα άνευ προηγουμένου δεδομένο για ορατή και ουσιαστική παρέμβαση στα γεγονότα του μέλλοντος…
Υπάρχει και το πολύ σημαντικό επόμενο ερώτημα, αν η πρόκληση αυτής της δράσης πρέπει να είναι συνειδητή ή ενστικτώδης ώστε να προκαλέσει αυτή τη διαστρέβλωση στο νόμο των πιθανοτήτων…
Μία πιθανή απάντηση:
Θεωρώ πως σε έναν βαθμό οφείλουμε να δράσουμε όταν ευρισκόμαστε σε αυτές τις συνθήκες… Η έννοια της έκφρασης:
STOP PRAYING! DO SOMETHING! (Σταμάτα τις προσευχές! Κάνε ΚΑΤΙ!)
Είναι καθοριστικής σημασίας. Ο μηχανισμός διαστρέβλωσης των πιθανοτήτων χρειάζεται κάποια αφορμή (κάποιο ερέθισμα) προκειμένου να προκληθεί… Ωστόσο αυτό αφορά μία συνειδητή δράση και όχι μία κίνηση απελπισίας, η οποία εμπίπτει στους στατιστικούς νόμους… Μία δράση, η οποία εμπεριέχει τόλμη, πρωτοτυπία και μεγάλη έμπνευση και όχι σπασμωδικές κινήσεις ή πανικό…
Το τελικό συμπέρασμα: η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στη ζωή και τη ροή των γεγονότων είναι ενάντια σε όλες τις πιθανότητες.
Αν τυχόν πιστεύετε ότι όλα αυτά τα σκέφτηκα σε κάποιο γραφείο ενός Πανεπιστημίου περιτριγυρισμένος από βιβλία και πως όλα τα προηγούμενα καμία σχέση δεν έχουν με τον κόσμο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και του κέρδους πλάνην οἰκτράν Πλανᾶσθε…
Πρώτα εφάρμοσα και εφαρμόζω στη πράξη και για τον εαυτό μου την θεωρία και από τα αποτελέσματά της επιστρέφω να την διατυπώσω ως θεωρία…
Εφαρμογή στην πράξη… στο 2ο μέρος.
Σημείωση: Η υπηρεσία αυτή δεν παρέχεται δωρεάν, ωστόσο είναι συνυφασμένη μόνο με την επίτευξη αποτελέσματος… Δεν αγοράζετε υπηρεσίες, αγοράζετε αποτέλεσμα.
