Ερωτήματα, τα οποία συχνά ακούω από γνωστούς, φίλους αλλά και πελάτες μου. “Τι να κάνω με το παλαιό ακίνητό μου; Να το ενοικιάσω, να το ανακαινίσω, να το πουλήσω;”
Ερωτήματα, τα οποία όλα έχουν βάση, διότι πρόκειται για σημαντικές αποφάσεις και κυρίως αποφάσεις με δυσκολία απόκτησης πραγματικού οφέλους. Η ασθμαίνουσα Ελληνική οικονομία έχει πλέον δομηθεί στη… ζημία και όχι στο κέρδος. Διότι όποια απόφαση και να ληφθεί κινδυνεύει να οδηγήσει σε ασύμφορη εξέλιξη.
Αλλά τα ερωτήματα είναι υπαρκτά. Τι κάνω στο παλιό σχετικά ακίνητό μου, το οποίο είτε κληρονόμησα είτε είναι δικό μου αλλά πάλιωσε είτε… είτε… είτε…
Επειδή το μέλλον “άδηλον εστί” και τίποτα δεν προδικάζει τις εξελίξεις θα πρότεινα να απαντήσετε σε δύο βασικά ερωτήματα, όπου το πρώτο είναι το σχετικά αυτονόητο, αλλά το δεύτερο είναι το ουσιαστικό:
- Τι θέλω να το κάνω το ακίνητό μου και
- Για πόσο χρονικό διάστημα.
Προσέξτε το δεύτερο, το οποίο σχεδόν πάντα το ξεχνάμε.
Αρχικά το βασικό είναι σε τι κατάσταση ευρίσκεται το ακίνητο. Σκεφτείτε το αναλογικά με τα αυτοκίνητα. Δεν επισκευάζεις ένα χιλιάρι του 1970 ή 80 εκτός εάν είναι Rolls Royce ή Mercedes 300 SL του 1956 με συλλεκτική αξία. Εάν λοιπόν διαθέτετε ένα διαμέρισμα 250 τ.μ. στην Ηρώδου του Αττικού (λέμε και καμία… χμ να περάσει στο κείμενο) τότε είναι μονόδρομος η σοβαρή ανακαίνιση ή πώληση, εάν χρειάζεστε μετρητά.
Εάν έχετε μία κατοικία του 70 ή 80 η σοβαρή ανακίνηση έχει νόημα εάν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσετε για μια δεύτερη ζωή, όπως να φιλοξενήσει τα παιδιά σας και την οικογένειά τους. Αλλά το κόστος δεν θα είναι χαμηλό, αυτό μην το ξεχνάτε. Και φυσικά αυτό, το οποίο συστηματικά αγνοείται είναι η στατική επάρκεια του κτίσματος. Σε πολλές ανακινήσεις ή ενεργειακές αναβαθμίσεις όλα ωραία και καλά (λέμε ξανά καμιά… χμ) αλλά τι γίνεται με το κτίσμα; Και το “ωραίο” της υπόθεσης είναι πως καλύπτονται παθογένειες, οι οποίες σε περίπτωση σεισμού θα αναδειχθούν. Το σάπιο αμάξωμα όσο καλά και να στοκαριστεί και να χρωματισθεί δεν είναι το ίδιο με ένα καινούργιο (σε αυτοκίνητα πάλι αναφέρομαι).
Ωστόσο αυτό, το οποίο σας είναι τώρα βάρος για κάποιον άλλον ίσως είναι επιθυμία. Τότε η πώληση, όπως είναι, ενδέχεται να είναι μία καλή επιλογή και να ωφεληθείτε με αυτόν τον τρόπο όλοι.
Εάν σκοπεύετε απλά να το ενοικιάσετε απαιτώντας 3,000 ευρώ το μήνα για 75 τ.μ. στην Κυψέλη τότε αναζητείστε τους φθηνότερους τεχνίτες και με λίγα χιλιάρικα το… σουλουπώσατε, κοινώς δεν κάνατε τίποτα, αλλά νομίζετε πως κάνατε και φυσικά θα το ενοικιάσετε, αλλά όχι με 3,000 το μήνα! Και μην ξεχνάτε πως τα ακριβά ενοίκια οδηγούν σε ακριβές αθετήσεις.
Τέλος να σας επαναφέρω στην τάξη. Ποιος είναι ο χρονικός ορίζοντας αυτής της απόφασης; Τι θέλετε ακριβώς και πότε; Να κρατήσετε ένα ακίνητο για δική σας χρήση; Για τις μελλοντικές γενιές; Για εισόδημα τώρα ή για μελλοντική υποτιθέμενη επένδυση;
Η ζωή είναι πεπερασμένη και τα οικονομικά της απρόβλεπτα και τίποτα δεν σας εγγυάται πως αυτό, το οποίο ισχύει σήμερα θα εξακολουθεί να ισχύει και αύριο.
Φυσικά να μην παραλείψω κάποια ακίνητα, τα οποία έχουν αξία λόγω τοποθεσίας για αντιπαροχή ή πρέπει να κατεδαφιστούν λόγω προβλημάτων και παλαιότητας (ίσον οικόπεδο) ή όσα έχουν μεγάλη συναισθηματική αξία και θέλετε να μην τα θίξετε. Αλλά στην τελευταία περίπτωση δε σημαίνει πως έχετε και καλό ακίνητο, αποθήκη συναισθημάτων έχετε.
Εάν τέλος δεν γνωρίζετε τι να κάνετε ούτε και για πότε τότε… μην κάνετε τίποτα. Δεν είναι παράλογο αυτό. Μην ακολουθείτε το συρμό και τις ανά καιρούς τάσεις. Και οι βραχυχρόνιες μισθώσεις καλές είναι αλλά στην πράξη δεν είναι αυτό, το οποίο νομίζετε. Και κυρίως μην προσπαθείτε να μιμηθείτε πρακτικές άλλων μεγεθών και διασυνδέσεων.
Ελπίζω να σας έδωσα κάποιες κατευθύνσεις.
