(17 Αυγ 2012)
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Σεπτεμβρίου 2014: Ισχύουν πάντα τα ίδια! Κάνε ΤΩΡΑ ότι μπορείς ΤΩΡΑ!
Τι διδάσκει η …οδυνηρή μείωση των τιμών στα φωτοβολταϊκά ή άλλως η μεγάλη ευκαιρία του πράσινου σπιτιού
Από τις 10 Αυγούστου 2012 το ΥΠΕΚΑ (Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής) τροποποίησε το τιμολόγιο με το οποίο θα αποζημιώνεται ο παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας από εγκατάσταση συστήματος έως 10Kwh σε στέγες και δώματα (και όχι μόνον). Συνεπώς οι αρχικοί υπολογισμοί καταρρέουν και πλέον από 0,47 ευρώ/Kwh η νέα τιμή υφίσταται μία σοβαρή μείωση περίπου 45% και γίνεται πλέον 0,25 ευρώ/Kwh. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως από ένα σύστημα 10 Kw με απόδοση 1300 Kwh ετησίως τα έσοδα θα είναι πλέον:
10 Kw X 1300 Kwh X 0.25 €/Kwh = 3.250 € ετησίως αντί 6,110 € με 0,47 €/Kwh.
Μία κατοικία με μέση κατανάλωση 7,000 Kwh ετησίως και με 0,14 €/Kwh θα πρέπει να πληρώνει στη Δ.Ε.Η. 980 € ετησίως.
Συνεπώς το πραγματικό όφελος περιορίζεται στα 2,270 ευρώ ετησίως.
Βέβαια και το κόστος εγκατάστασης του συστήματος έχει μεταβληθεί αντίστοιχα προς τα κάτω, ωστόσο όμως στην πιο “μαύρη” περίοδο (οικονομικά) της χώρας μας, δηλαδή από τις εκλογές έως προ ολίγων ημερών αυτό ήταν το λεγόμενο παράθυρο της “χρυσής” ευκαιρίας, όπου και το κόστος εγκατάστασης ήταν όσο είναι και σήμερα αλλά και η αποζημίωση από την Δ.Ε.Η. σε υψηλά επίπεδα.
Σκεφτείτε ότι ξεκίνησε με 0,55 €/Kwh (αν θυμάμαι σωστά ή 0,61) αλλά βέβαια και με κοστολόγια εγκατάστασης του συστήματος σε επίπεδα 35,000 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. (δηλ. τελική τιμή 43,000 ευρώ) αντί των 25,000 ευρώ (ενδεικτικά) σήμερα.
Τα φωτοβολταϊκά συστήματα στην Ελλάδα αποτελούν τυπικό παράδειγμα στρέβλωσης της αγοράς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αρχικά να υπήρχε μία κερδοφορία, η οποία επεκτεινόταν και τους φορείς υλοποίησης (εννοώ και στις επιχειρήσεις εμπορίας και εγκατάστασης των συστημάτων), αφού τα περιθώρια κέρδους ήταν υψηλά για όλους κι η τεχνολογία σε ανάπτυξη.
Ήταν θέμα χρόνου να τροποποιηθούν τα δεδομένα και να πάψει πλέον να αποτελεί αυτή η επένδυση μία ιδιαίτερη πρόταση, (δεν κάνω τον Προφήτη εκ των υστέρων, δείτε τι γράφω από το 2009).
Πάντοτε οι καλύτερες στιγμές είναι πριν την αυγή. Η παροιμία εξ’ άλλου είναι σαφής:
Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή.
Το ζητούμενο είναι να εντοπίσουμε πότε θα …έλθει η αυγή.
Για τα φωτο-βολταϊκά στις στέγες ήλθε… και πλέον το παράθυρο ευκαιρίας είναι παρελθόν.
Για τα πέτρινα σπίτια και γενικά τις επενδύσεις στα ακίνητα πότε νομίζετε ότι θα έλθει;
Αυτό το γράφω εκ του …πονηρού. Διότι αν υποθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μία μεγάλη διαθεσιμότητα συνεργείων πετράδων, ευχέρεια αγοράς πέτρας, μεγάλη προθυμία όλων των εμπλεκομένων (χωματουργών, προμηθευτών) πολύ μειωμένων κοστολογίων αλλά και ελάχιστος συνωστισμός στις πολεοδομίες νομίζω ότι καλύτερη περίοδος να αποφασίσετε να χτίσετε ένα πέτρινο σήμερα δεν υπάρχει. Το κόστος σκυροδέματος (beton) είναι το ίδιο ή υψηλότερο όπως και πριν από λίγα χρόνια. Το ίδιο του δομικού σιδήρου, μόνο τα συνεργεία καλουπιτζήδων έχουν μειώσει σε έναν βαθμό τα κοστολόγιά τους.
Στην περίπτωση όμως της πέτρας, όπου το δομικό υλικό είναι εξορύξιμο και ντόπιο και όχι βιομηχανοποιημένο η ευκαιρία φαίνεται μοναδική…
Κάποια “άλλη” 10η Αυγούστου θα δείτε πως θα “αποφασίσουν” τα σοφά οικονομικά μυαλά πως η Ελλάδα ΔΕΝ θα …χρεοκοπήσει αυτό το …Σαββατοκύριακο και τότε όλοι θα σπεύσουν… να χτίσουν, επενδύσουν κλπ.
Μόνο που τότε θα είναι εκτός παραθύρου ευκαιρίας.
Νομίζω ότι το πιο ενδιαφέρον στην περίπτωση της οδυνηρής μείωσης των τιμών αποζημίωσης στα φωτοβολταϊκά συστήματα είναι η ένδειξη ότι είμαστε στο πιο βαθύ σκοτάδι (=στην πλέον κατάλληλη στιγμή δράσης).
Δεν έχω να γράψω τίποτα άλλο πλέον.
