Στις επιχειρήσεις (και όχι μόνον) υπάρχουν δύο κυρίαρχες τάσεις προσέγγισης: οι ενδιαφερόμενοι και οι αφοσιωμένοι. Οι ενδιαφερόμενοι σκέπτονται και εστιάζουν στο ερώτημα, τι θα γίνει (ή τι θα κάνουν) εάν αποτύχει το σχέδιο τους. Οι αφοσιωμένοι σκέπτονται και εστιάζουν στο ερώτημα ΠΩΣ θα επιτύχει το σχέδιό τους.
Εάν ανήκετε στην πρώτη κατηγορία και θέλετε να κάνετε κάτι, τότε απλά… ξεχάστε το. Το σχέδιο είναι ΗΔΗ αποτυχημένο. Εάν ανήκετε στη δεύτερη κατηγορία έχετε πιθανότητες 21,6% επιτυχίας και 78,4% αποτυχίας (του σχεδίου σας ΟΧΙ του εαυτού σας)! Μην με ερωτήσετε πως προκύπτει η… ποσοστιαία αναλογία (χα)!
Είναι παρόμοιο με το ερώτημα ενός επιχειρηματία, ο οποίος σκέφτεται πώς να μην χάσει και ενός άλλου, ο οποίος σκέφτεσαι πώς να κερδίσει.
Πώς θα αξιολογήσετε όμως έναν άνθρωπο και το σχέδιό του και εννοώ πώς θα καταλάβετε εάν ο συγκεκριμένος είναι απλά ενδιαφερόμενος ή πραγματικά αφοσιωμένος;
Πολύ απλό. Σε τυχόν σχόλιο ο πρώτος θα το εκλάβει ως προσωπική παρατήρηση ενώ ο δεύτερος ως… στοιχείο προς διερεύνηση. Ισχύει και το αντίστροφο εάν σας ασκείται κριτική.
Εάν τέλος σχεδιάζετε να κάνετε κάτι, κάνοντας προηγουμένως κάτι άλλο προκειμένου να προκύψουν οι κατάλληλες συνθήκες για το πρώτο τότε ξανα-ξεχάστε το. Δεν θα το κάνετε ποτέ. Απλά ενδιαφέρεστε αλλά δεν είσαστε αφοσιωμένοι.