-Τις φυλακές για τους κρατουμένους της,
-τις φυλακές ¨Λίμνες” για τα κάθε λογής πλοία και πλοιάριά της και τέλος τις
-φυλακές “επαύλεις”, για τους υποδίκους ή φυγάδες ξένων χωρών…
Μετά τον Β΄ Π.Π. πλήθος καταδικασμένων συνεργατών των κατακτητών και προδοτών κατέφυγε στην Ελβετία με σημαντικότατα ποσά, τα οποία ήταν προϊόντα άθλιας και εγκληματικής δράσης εναντίον των συμπολιτών τους και της πατρίδας τους προκειμένου να αποφύγει τις καταδίκες και την δίκαιη διαπόμπευση…
Από τα τρία είδη φυλακισμένων, οι μεν πρώτοι δέχονταν την καταδίκη τους ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα των πράξεών τους και ανέμεναν την λήξη και την επιστροφή τους στην ελευθερία, τα πλοία και πλοιάρια το είχαν πάρει απόφαση, πως φέροντας την Ελβετική σημαία, δεν επέπρωτο ποτέ να γνωρίσουν την αρμύρα της ανοιχτής θάλασσας, ενώ οι τρίτοι ευτυχούσαν στο άκουσμα “κακών” ειδήσεων της πρώην πατρίδας τους ενώ δυστυχούσαν τα μέγιστα στο άκουσμα των “καλών”…
Είναι προφανής νομίζω ο λόγος αυτής της ψυχολογίας… Ωστόσο αυτοί οι ποταποί αξιολύπητοι φυγάδες δεν κατοικούσαν στις πατρίδες τους και συνεπώς δεν μπορούσαν να επιδράσουν στο εσωτερικό γίγνεσθαι πέραν των μηχανορραφιών και των άλλων τακτικών, ώστε να “δικαιολογήσουν” τη στάση τους…
Τα κεφάλαια στην Ελβετία, διότι ακριβώς σε αυτά θα ήθελα να εστιάσω, δεν διαφέρουν από τους φυγόδικους στις επαύλεις οι οποίοι συμπεριφέρονταν με τον προηγούμενο τρόπο… Προφανώς και αυτά “χαίρονται” με το να λιμνάζουν (τόσες λίμνες έχει εξ΄ άλλου η Ελβετία), στα θησαυροφυλάκια και την ασφάλεια (;) και την μυστικοπάθεια της ήρεμης (;) αυτής χώρας ειδικά όταν η πατρίδα τους, τους στέλνει “άσχημα νέα”… Άλλωστε “θλίβονται”, διότι στις παγωμένες Άλπεις δεν μπορούν να χαρούν τον Ελληνικό Ήλιο (εάν αναφερθώ στα Ελληνικής προέλευσης).
Με μία όμως σπουδαία διαφορά:
Οι κάτοχοί τους συμμετέχουν στο γίγνεσθαι της πατρίδας τους και όχι μόνον αυτό, αλλά αφού έχουν αποφασίσει να εξασφαλίσουν (;) τα έστω νόμιμα κεφάλαιά τους στην Ελβετία προφανώς θα χαίρονται και οι ίδιοι και δεν θα κάνουν και τίποτα προκειμένου να αλλάξουν την “υφή” των “κακών ειδήσεων” της χώρας τους.
Διότι “κακές ειδήσεις” ίσον δικαίωση της απόφασης να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.
“Καλές ειδήσεις” ίσον στενοχώρια, διότι την εγκατέλειψαν και δεν μπορούν πλέον να συμμετάσχουν στην χαρά της δημιουργίας…
Αυτή ακριβώς αγαπητοί μου φίλες και φίλοι είναι η “ψυχολογία” των κεφαλαίων και με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Τίποτα καλό δεν πρόκειται να αποκομίσει μία χώρα από αυτά τα “θαμμένα” και αξιολύπητα κυνικά κεφάλαια (οιασδήποτε προέλευσης και νομιμότητας)…
Στο σημείο αυτό θα εισαγάγω μία έννοια και μία σκέψη:
1. Τα χρήματα (όπως έχω πολλές φορές γράψει), εκτός του λογιστικού τρόπου μέτρησης τους, διαθέτουν και μία ακόμα ιδιότητα, μία άυλη ιδιότητα, η οποία ξεχωρίζει και την δυναμική τους. Δεν είναι καθόλου το ίδιο δέκα χιλιάδες ευρώ ασχέτως εάν κάποιος μπορεί να αγοράσει ένα συγκεκριμένο αυτοκίνητο με αυτό το λογιστικό ποσόν. Διαφορετική δυναμική έχουν οι δέκα χιλιάδες από οικονομίες 30 ετών, από τις δέκα χιλ. προϊόν εγκλήματος και τις δέκα χιλ. ευφάνταστης επιχειρηματικής δραστηριότητα, ασχέτως εάν και με τα τρία μπορείς να αγοράσεις (όχι όμως και να κάνεις) τα ίδια πράγματα…
2. Η άμυνα των όσων δεν έχουν χρήματα στην Ελβετία φροντίστε να είναι “καλές ειδήσεις” από την χώρα μας, ώστε αυτά τα λιμνάζοντα κεφάλαια να… μουχλιάσουν σύντομα…
Αρχική Δημοσίευση: 4 Ιαν. 2015
