Το ερώτημα της κατάργησης των παρεκκλίσεων στα εκτός σχεδίου οικόπεδα είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Κατ΄ αρχήν είναι σωστό. Πρέπει να καταργηθούν οι παρεκκλίσεις. Το λάθος είναι πως εδώ και δεκαετίες πολλοί αγόρασαν εκτός σχεδίου ακίνητα (με παρεκκλίσεις) προκειμένου να χτίσουν κάποιο εξοχικό (ή μόνιμη κατοικία) ή απλά τοποθέτησαν κάποια χρήματά τους με την ελπίδα μελλοντικής αξιοποίησης.
Σε αυτή την περίπτωση εμπλέκεται και το συναισθηματικό. Τι θα πείραζε ένα μικρούλι πέτρινο σε ένα κτηματάκι σε μία εκτός σχεδίου περιοχή; Μη νομίζετε όμως. Και στις Ηνωμένες Πολιτείες ισχύουν παρόμοια και η εκεί πολεοδομική νομοθεσία δεν απέχει από την εδώ.
Για να επιχειρήσω μίαν απάντηση και το γιατί ο νόμος της κατάργησης των παρεκκλίσεων είναι, κατά τη γνώμη μου, ορθός θα θυμίσω τι συνέβαινε στο παρελθόν με τα οικόπεδα εντός σχεδίου. Μπορούσες να οικοδομήσεις σε πολύ μικρό οικόπεδο με αποτέλεσμα να χτίζονται πολύ μικρά σπιτάκια. Εξυπηρετούσαν βέβαια τότε, αλλά δεν είναι λόγος αυτός να συνεχίσει μία πρακτική να ακολουθείται.
Κάποια στιγμή ο νομοθέτης όρισε πως στο ελάχιστο οικοδομήσιμο εμβαδόν πρέπει να εγγράφεται κτίσμα τουλάχιστον 50 τ.μ. και με ελάχιστη πλευρά τα 5 μέτρα. Αντιγράφω την παράγραφο β του άρθρου 7 του νέου οικοδομικού κανονισμού (νόμος 4067/ΦΕΚ 79Α /2012):
β) ή έχει τα ελάχιστα όρια εμβαδού και προσώπου που ισχύουν κατά τον κανόνα στην περιοχή ή εκείνα που αναφέρει το ν.δ. 8/1973 αν αυτά είναι μεγαλύτερα και συγχρόνως εάν μπορεί να εγγράφεται στο οικοδομήσιμο τμήμα του, κάτοψη κτιρίου με ελάχιστη επιφάνεια 50 τ.μ. και ελάχιστη πλευρά 5 μ., με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 25 του ν. 1337/1983, όπως εκάστοτε ισχύει.
Αντίστοιχα λοιπόν και κατά αναλογία δημιουργείται μία νέα κατάσταση ελάχιστης αρτιότητας 4,000 τ.μ. για τα εκτός σχεδίου. Σταδιακά θα επικρατήσει στις συνειδήσεις, όπως συνέβη και με τα μικρά αστικά οικόπεδα και θα βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών.
Αυτό εκτιμώ με την ιδιότητα μου ως μηχανικός.
Σημ. Στις φωτογραφίες μερικά κτίσματα από την Πάτρα, τα οποία είναι χτισμένα σε οικόπεδα, τα οποία δεν είναι πλέον οικοδομήσιμα. Εάν κατεδαφιστούν δεν θα μπορούν να οικοδομηθούν πάλι, λόγω της προαναφερόμενης διάταξης. Και τι γίνεται τότε; Προσκυρώνονται αναγκαστικά με τα όμορα (διπλανά) και αποζημιώνονται. Παρόμοια θα λειτουργήσει ο νόμος και στις σημερινές παρεκκλίσεις και με την πάροδο του χρόνου κάποια μικρά εκτός σχεδίου ακίνητα θα συνενωθούν προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μεγαλύτερο. Βέβαια θα πρέπει να προσεχθούν κάποιες “άλλες παρεκκλίσεις”, οι οποίες δημιουργούν στρεβλώσεις, αλλά αυτό σε επόμενο άρθρο (αναφέρομαι στις συνιδιοκτησίες με συμβολαιογραφικές πράξεις).
