Μία από τις χαρακτηριστικότερες Ελληνικές λέξεις: “εγκλωβισμός”. Οι άλλες δύο είναι “προθεσμία” και “μ@λ@κας”· οι οποίες μάλιστα… συνδυάζονται στον προφορικό λόγο πολύ συχνά (παράδειγμα: “εγκλωβιστήκαμε στις προθεσμίες ρε μ@λ@κα!” Είμαστε εγκλωβισμένοι σε ό,τι θέλουμε να πράξουμε. Εγκλωβισμένοι στις τράπεζες, στην εφορία, στα ταμεία, στο χρηματιστήριο, στην ανεργία, στη γραφειοκρατία, στα δικαστήρια, στις προθεσμίες στη…μ@λ@κία. Παντού ένας εγκλωβισμός! Και τι επιλέγουμε;
Τη συρρίκνωση! (έως πλήρους αυτο-εξαφάνισης).
Αφού είμαστε εγκλωβισμένοι και δεν μπορούμε να κάνουμε σχεδόν τίποτα ή ό,τι προσπαθούμε να κάνουμε φαίνεται και μάλλον είναι αδιέξοδο συρρικνωνόμαστε. Κι όμως! Είναι λάθος! Τραγικό μάλιστα.
Το αντίθετο του εγκλωβισμού και της συρρίκνωσης είναι η… “επέκταση”! Αυτό το γνώριζαν πολύ καλά οι αποικιοκράτες. Όταν η κατάσταση στις χώρες τους καθίστατο αφόρητη, τι έκαναν; Έφευγαν! Βέβαια δεν είχαν τον καλύτερο σκοπό, αλλά το έκαναν! Και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι μεγάλες αυτοκρατορίες. Όταν πνίγεσαι κάπου ή σε κάτι επεκτείνεσαι και δεν συρρικνώνεσαι. Ψάχνεις για διεξόδους και όχι λύσεις. Προσέξτε έχει πολύ μεγάλη διαφορά· άλλο η λύση και άλλο η διέξοδος.
Εάν αποφασίσεις να εργαστείς κάπου όπου δεν επιθυμείς ή να πουλήσεις κάποιο περιουσιακό σου στοιχείο είναι μία λύση για το οικονομικό σου πρόβλημα, αλλά δεν είναι διέξοδος· και τελικά είσαι ακόμα στην αφετηρία του επόμενου γύρου έχοντας κερδίσει μεν λίγο χρόνο, χωρίς όμως να αντιμετωπίσεις ριζικά τις αιτίες. Εάν αποφασίσεις να δημιουργήσεις τις δικές σου συνθήκες αυτό δεν είναι λύση (τουλάχιστον μέχρι να τα καταφέρεις και… εάν) , αλλά σίγουρα είναι διέξοδος!
Η Ελλάδα και η Ελληνική κοινωνία μονίμως επιλέγει λύσεις υπό προθεσμία και όχι ουσιαστικές διεξόδους. Η σύστασή μου λοιπόν ενάντια στα μνημόνια, τον COVID-19 ή και… 20 ή 21 (εάν υπάρξει) είναι ακριβώς αυτή: “επέκταση”!
Και δεν υπάρχει και καμία… προθεσμία και φυσικά είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί η τρίτη λέξη σε μία πρόταση της μορφής: “Έλα ρε μ@λ@κα! Δεν το πιστεύω!”
Παρατήρηση 1 (ή τουλάχιστον σκέψεις προς προβληματισμό): Αυτό το μισό έως ένα εκατομμύριο ψηφοφόρων, το οποίο περιφέρεται από το ένα κακό στο χειρότερο και μας εκπλήσσει με το παράλογο των επιλογών του, είναι ένα εγκλωβισμένο πλήθος, το οποίο δε γνωρίζει πώς να εκφραστεί. Αποτελεί μία πολύ καλή “αγορά”, την οποίαν έχουν εντοπίσει τα σαΐνια του πολιτικού οπορτουνισμού και την εκμεταλλεύονται προς όφελος τους καταλλήλως. Δε γράφω περισσότερα.
Παρατήρηση 2: Ανάλογο και πολυαριθμότερο πλήθος υπάρχει στη γείτονα. Εκεί λόγω των συνθηκών και του καθεστώτος δεν μπορεί να εκφραστεί με άλλους τρόπους και ο Σουλτάνος σκέφτεται προς τα πού να το καθοδηγήσει για να μην… αυτοκαθοδηγηθεί και πέσει επάνω στο κεφάλι του. Το Αιγαίο είναι μία επιλογή.
Παρατήρηση 3: Ισχύουν τα προηγούμενα και για επιχειρηματικές δραστηριότητες, αλλά αυτό θα το εξετάσουμε σε άλλη ενότητα.
