Επιχειρηματικό Σχόλιο #1 (σχετικά με τα “Patterns”)
Σε κάποιο δραματικό σημείο της ένα από τα παλαιότερα στελέχη της εταιρείας, αναφέρεται στον ιδρυτή της, πως γνώριζε όλους τους εργαζομένους του με το μικρό τους όνομα και δεν πούλησε ποτέ του ούτε μία μετοχή.
Σε αντίθεση με τη νεότερη γενιά, η οποία πουλούσε μετοχές και –προσέξτε το αυτό πάρα πολύ- ΔΕΝ μεγάλωνε την εταιρεία αλλά πρόσθετε άλλες εταιρίες, με εξαγορές, δάνεια, συμβόλαια και τα σχετικά.
Επιχειρηματικό Σχόλιο #2 (σχετικά με τα “Patterns”)
Σε κάποιο άλλο σημείο της ταινίας αναφέρεται ο τρόπος, με τον οποίον λειτουργεί ο μηχανισμός εξόντωσης ενός στελέχους. Αρχικά οι μικροαμφισβητήσεις και η υπέρμετρη επισήμανση φυσιολογικών λαθών. Κατόπιν η έμμεση επίθεση στο περιβάλλον του, ώστε αυτό να καταστεί εχθρικό και να είναι εξαιρετικά δύσκολη η λειτουργία του στελέχους σε αυτό. Και εάν όλα αυτά αποτύχουν, ώστε να οδηγηθεί από μόνο του (το στέλεχος) σε παραίτηση, ο άκρατος εξευτελισμός.
Και αφού πεθαίνει από συγκοπή από τα προηγούμενα, η εταιρία του αναλαμβάνει τα έξοδα… διατροφής των παιδιών του!
