Τι μπορούν να συμβολίζουν άραγε δύο ποτήρια κρασί; Το ένα κόκκινο, το άλλο λευκό. Ο καθ’ ένας θα μπορούσε να δώσει την δική του εξήγηση.
Ισως μία παρουσίαση ή μήπως μία σκέψη ή ίσως και τα δύο.
Σύμφωνοι! Θα σας γράψω όμως την δική μου αίσθηση. Το κόκκινο συμβολίζει την εν… λευκώ (οξύμωρο!) εμπιστοσύνη. Οταν κάποιοι άνθρωποι, γνωστοί σου και μη σου ανοίγουν τις “πόρτες” τους και σε εμπιστεύονται. Χωρίς εχέγγυα, χωρίς ανταλλάγματα. Απλώς σε ε μ π ι σ τ ε ύ ο ν τ α ι.
Το άλλο είναι κάπως περίεργο. Γι’ αυτό νομίζω πως του ταιριάζει το διάφανο λευκό χρώμα. Είναι “οι λέξεις”. Είναι η ενθάρρυνση όταν τίποτα δεν φαίνεται γύρω σου να λειτουργεί για εσένα και όταν είσαι στην δυσκολότερη σου κατάσταση.
Είναι η μία “αόρατη” θετική λέξη, αρκετή όμως να στηρίξει ένα ολόκληρο οικοδόμημα.
Μία λέξη μόνο.
Ισως γι’ αυτό να δίνω λίγο περισσότερη βαρύτητα στο λευκό αέρινο άυλο παρά στο μεστό και στιβαρό κόκκινο.
Κόκκινο η α π ό λ υ τ η εμπιστοσύνη.
Λευκό οι λ έ ξ ε ι ς.
Πιες μόνο μια γουλιά και σκέψου και εφάρμοσε αυτά τα δύο στη ζωή σου.
Σημ. Μία εντελώς αυθόρμητη σημερινή μου ανάρτηση όταν μου προσφέρθηκαν δύο από τα διαμάντια της Achaia Clauss.
Το κόκκινο η μαυροδάφνη, το λευκό το μοσχάτο.
Αυτά σημαίνουν για εμένα, όπως τα εισέπραξα από τους ανθρώπους της Achaia Clauss…
Μπορείς να ξεχάσεις;
Κι ας λένε πως το κρασί σε μεθάει. Σε αφυπνίζει για να θυμάσαι όσες και όσους σε βοήθησαν (και συνεχίζουν να σε βοηθούν).