Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον ερώτημα (προφανώς)! Ωστόσο δεν είναι ρητορικής υφής. Η Ελλάδα φαίνεται (δεν είμαι ειδικός σε στρατιωτικά θέματα) πως αποκτά κάποια σοβαρή υπεροχή στο χώρο του Αιγαίου και όχι μόνον, διότι τα νεοαποκτηθέντα όπλα δεν ανήκουν σε αυτά της ισορροπίας δυνάμεων.
Τι εννοώ;
Όταν ένα κράτος αγοράζει 100 F-16 και το άλλο 350, αλλά το δεύτερο διαθέτει πολλαπλάσιο πληθυσμό και περισσότερα σύνορα αναφερόμαστε σε μία αναλογία δυνάμεων, μία ισορροπία. Όταν όμως αποκτήσει το ένα εκ των δύο ένα ιδιαίτερο όπλο (γενικά αναφέρομαι), τότε ακόμα και 4 αεροσκάφη, εκτός… σειράς ενδεχεται να κάνουν τη διαφορά. Η Γαλλία έχει δείξει εδώ και καιρό τις προθέσεις της στην περιοχή και τις διεθνείς ηγετικές της τάσεις. Επειδή δρα αυτόνομα έχει και δική της αντίληψη τεχνολογίας, η οποία ξεφεύγει από την Αγγλοσαξωνική. Συνεπώς ανεξαρτήτως άλλων παραμέτρων (κόστους, πολιτικής, συμφερόντων) προκύπτει ένα νέο δεδομένο.
Μία λεπτομέρεια τώρα.
Τα αεροσκάφη παραδίδονται με γοργούς ρυθμούς. Οι φρεγάτες όμως όχι. Ήδη χάθηκε για τη γείτονα ένα πλεονέκτημα, διότι τα Rafale πετούν στους Ελληνικούς ουρανούς. Δεν πλέουν όμως ακόμα οι φρεγάτες. Εάν νιώθει η Τουρκία μία απειλή, την οποίαν δεν θα μπορέσει να υπερκεράσει στο άμεσο μέλλον, ενδέχεται να σκεφτεί να προκαλέσει ένα πολεμικό επεισόδιο, το οποίο θα δημιουργήσει ένα ανάχωμα στους εξοπλισμούς της Ελλάδος. Θεωρητικά αυτή θα ήταν η ορθή στρατηγικά κίνηση. Πριν προλάβει ο αντίπαλος (η Ελλάδα) να παραλάβει το νέο εξοπλισμό να συμβεί μία (ας υποθέσουμε) στρατιωτική κατάληψη βραχονησίδας, ώστε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με αντικείμενο τους εξοπλισμούς σε αντάλλαγμα μιάς υποχώρησης.
Όλα αυτά ωστόσο, χωρίς να ερωτηθεί ο ξενοδόχος (η Ελλάδα), η οποία δεν είναι γνωστό αλλά ούτε και προβλέψιμο στο πώς θα αντιδράσει· και εδώ ακριβώς έγκειται το μεγάλο υπερόπλο της:
Η απόλυτη… σιωπή.