Προσπαθώντας να αντιληφθώ και να ανταπεξέλθω στη νέα πραγματικότητα και αναλύοντας σε βάθος τα δεδομένα έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως η μεγαλύτερη τροχοπέδη είναι το… παρελθόν. Κάθε ματιά πίσω κοστίζει τεράστια βήματα εμπρός. Τέλος!
Το παρελθόν όμως είναι…. χαιρέκακο και δόλιο. Ενέχει συνέπειες. Και λοιπόν; Οι συνέπειες του παρελθόντος δεν διορθώνονται με τον ίδιον τρόπο σκέψης, με τον οποίον δημιουργήθηκαν. Και πάντοτε αυτό ίσχυε. Στην προκειμένη περίπτωση όμως η πανδημία προσέθεσε την παράμετρο “θάνατος”. Διότι πόσο να ασχολείσαι με το παρελθόν, όταν το παρόν σου θυμίζει συνεχώς πως μπορεί να μην έχεις μέλλον;
Κανένας δεν ενδιαφέρεται για εσένα (ακριβώς αυτή είναι η πηγή της δυστυχίας των κοινωνιών) και κανένας δεν πρόκειται να σε βοηθήσει (οι άνθρωποι, οι οποίοι σε αγαπούν δεν σημαίνει πως μπορούν). Είσαι μόνος. Ανέλαβε τα ρίσκα σου και προχώρα! Και το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι θα ωφεληθούν. ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΌ ΕΣΕΝΑ! Μην ακούς τίποτα. Δύσκολο στην εφαρμογή, αλλά πρέπει να το κάνεις, άλλωστε δεν έχεις κανένα… μέλλον!
Η γενική (προσωπική, επενδυτική, συναισθηματική) συμβουλή μου είναι μόνο μία:
Τι έχεις πραγματικά στα χέρια σου, το οποίο μπορείς ΜΟΝΟΣ σου να ελέγξεις; Με αυτό λοιπόν ασχολήσου. Οσοδήποτε μικρό είναι, είναι αυτό το “κάτι”, το οποίο όμως είναι δικό σου και με αυτό το “κάτι” μπορείς να αλλάξεις τα πάντα. Με τα πρώην “πάντα” (όχι τα… ζωάκια) ΔΕΝ θα αλλάξεις “κάτι”, μάλλον θα αλλάξεις… “τίποτα”.
Και θα δείτε πως εάν το εφαρμόσετε όλοι θα συμφωνήσουν. Διότι όλοι ΕΔΩ μπλοκάρουν και δεν γνωρίζουν πώς να αντιδράσουν και πανικοβάλλονται και υιοθετούν αγελαίες συμπεριφορές. Και όλοι μαζί ένα μνημειώδες άλμα στον… γκρεμό!
Όσο στενό και εάν είναι το μονοπάτι θυμηθείτε πως δεν υπάρχει απελπισία. Τέλος Χ 2!