Από πολύ μικρός άκουγα πολύ συχνά αυτήν την έκφραση:
“Δεν το βάζω κάτω” ή σε μορφή παραίνεσης “Μην το βάζεις κάτω.”
Εμένα για να είμαι ειλικρινής ποτέ μου δεν μου άρεσε αυτή η έκφραση. Δεν την κατανοούσα ούτε την κατανοώ. Τούτο, διότι παραπέμπει σε κάποιου είδους πείσμα και σε έναν εγωισμό του τύπου “ΕΓΩ δεν το βάζω κάτω”, απλά παραλείπεται το “εγώ”. Το πείσμα δεν μου αρέσει και αυτού του είδους ο εγωισμός το ίδιο.
“Εγώ (νάτο το εγώ)”, προσωπικά “το βάζω κάτω” και αρκετά εύκολα μάλιστα. Είναι απλό. Δεν χρειάζεται να αποδείξω τίποτα ούτε στους άλλους ούτε στον εαυτό μου. Οι συνθήκες της ζωής πολλές φορές δημιουργούν πολύ δύσκολες ή απρόβλεπτες ή ακόμα και απίστευτες καταστάσεις. Δεν πιστεύω ωστόσο ούτε στην μοίρα ούτε παραμένω αδρανής.
Πολλά πράγματα είναι ισχυρότερα από τις επιθυμίες μας ή τη θέλησή μας και η προηγούμενη δήλωση στερείται και της ρεαλιστικής αντίληψης αλλά (κυρίως και πάνω απ’ όλα) της απαιτούμενης ευελιξίας.
Φυσικά και θα το βάλεις κάτω σε ότι δεν μπορείς να ελέγξεις άμεσα, αλλά δεν θα εγκαταλείψεις τον αγώνα. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί το αποτέλεσμα όχι να αναμετρηθείς με φανερά υπέρτερες δυνάμεις. Αξιολογείς, αποδέχεσαι τις καταστάσεις και δρας. Είναι πολύ απλό και νομίζω λυτρωτικό, διότι δεν αποδίδεις ευθύνες στον εαυτό σου, τις οποίες δεν έχεις. Επιπλέον διατηρείς όλες σου τις δυνάμεις στο ακέραιο, χωρίς καμία απώλεια.
Καμία; Χμ!
Μόνο στον κακώς νοούμενο εγωισμό σου, όταν τον διαθέτεις. Εάν όχι, τότε δεν χρειάζεται να σε απασχολεί τίποτα…
Συνέχιζε όμως να περπατάς (βάζοντας το και κάτω –και… παρακάτω-, όπου απαιτείται) και σίγουρα θα φτάσεις εκεί όπου στοχεύεις. Το ΠΕΙΣΜΑ και ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ θα σε γκρεμοτσακίσουν.
Σημ. Η “επικίνδυνης” ομορφιάς φωτογραφία προέρχεται από το υψηλότερο και πλέον απόκρημνο σημείο του βράχου της Μονεμβασίας. Εκεί πάντως “το έβαλα κάτω” και δεν συνέχισα για μία καλύτερη λήψη!
