Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

“Δεν Πάει Άλλο”… (ή μήπως…πάει);

Αυτή την έκφραση την ακούω όλο και συχνότερα από γνωστούς, φίλους, επαγγελματίες… τη λέω και εγώ για τον εαυτό μου. “Δεν πάει άλλο” ξεσπάμε εκφέροντας αυτή τη φράση όταν νοιώθουμε πως πιο χαμηλά δε γίνεται.

Δυστυχώς όμως θα σας απογοητεύσω (κι εμένα μαζί). Πάει και ΠΑΡΑ-πάει άλλο· και μάλιστα ακόμα περισσότερο και από το παρά… Στην πραγματικότητα το μοναδικό κάτω όριο είναι… (μην τρομάξετε) ο θάνατος. Αυτό είναι το όριο, όπου σύμφωνα με τα δεδομένα της ζωής μας (διότι ούτε και εκεί γνωρίζουμε τι συμβαίνει) τίθεται το… άλλο.

Θέλετε όμως να ακούσετε (διαβάσετε) το χειρότερο; Πάρα πολλές φορές το “δεν πάει άλλο” ΔΕΝ εξαρτάται από εμάς. Είναι ένας αδίστακτος και τυραννικός μύθος πως δήθεν εμείς ορίζουμε το κάτω όριο. Όχι αγαπητές και αγαπητοί μου φίλοι αναγνώστες. ΔΕΝ το ορίζουμε εμείς, σε πολύ μεγάλο αριθμό περιπτώσεων (το σύνηθες). Εμείς απλώς το υφιστάμεθα.

Έχει ενδιαφέρον λοιπόν η υπόθεση. “Δεν πάει άλλο”, δεν το ορίζουμε (πολύ συχνότερα απ΄ όσο νομίζουμε) και κατρακυλάμε… Και τι κάνουμε;

Αποδεχόμαστε τα προηγούμενα. Και μόνο στη σκέψη πως “πάει και άλλο και παρα-πάει” νοιώθεις μια ανακούφιση. Α! Και περιέργεια για τη συνέχεια: “πόσο πιο κάτω θα πάει”; Συνεπώς η κάθοδος αρχίζει να αποκτά διαστάσεις συναρπαστικού τηλεοπτικού σήριαλ. Και μία… απόλαυση. Διότι η κατρακύλα είναι άκοπη. Η ανάβαση έχει δυσκολίες. Μόλις σας υπέδειξα το πρώτο “φάρμακο”. Απολαύστε το και αφήστε το να πάει και άλλο!

Όταν κατρακυλάς με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα προς το γκρεμό και δε φαίνεται τίποτα ικανό να σταματήσει την κάθοδό σου, τότε ξαφνικά μπορεί να ορθωθεί ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο εμπρός σου (νομίζεις πάλι). Ένας τεράστιος βράχος στη διαδρομή της κατηφόρας σου ενώ τρέχεις (κυλάς δηλαδή, διότι δεν το ελέγχεις) με ταχύτητα.

Και εδώ το δεύτερο ωραίο. Με την ταχύτητά σου χτυπάς το τεράστιο εμπόδιο και ξαφνικά πετάγεσαι στον αέρα (εάν δεν συντριβείς και γίνεις θρύψαλα όμως) και μπορεί να προσγειωθείς πολύ παραπάνω από την αφετηρία της κατρακύλας σου! Τονίζω όμως… να ΜΗΝ συντριβείς. Άρα αμέσως σας υπέδειξα και το δεύτερο “φάρμακο” του “δεν πάει άλλο”. Να είσαι σκληρός και καθαρός όπως το διαμάντι ή το γρανίτη, εάν δεν σας αρέσουν οι πολυτέλειες και να… προσδοκάς το τεράστιο εμπόδιο! Οι άνθρωποι νομίζουμε πως τα εμπόδια τίθενται για να μας σταματήσουν. Λάθος! Τα εμπόδια τίθενται για να μας… απογειώσουν! Αυτή ήταν μία κουταλιά επιπλέον δόσης στο προηγούμενο γιατρικό!

Το τρίτο; Κανένας μας, αν δε λαθεύω, δε μπορεί να θυμηθεί πως επέλεξε τη στιγμή της απόφασης για τη γέννησή του. Γεννιόμαστε και μετά το… μαθαίνουμε! Άρα κάποιος άλλος σε έστειλε εδώ. Άφησέ τον (άφησέ την τη ζωή εάν προτιμάτε) λοιπόν να αναλάβει αυτός/ή τη… χρηματοδότησή σου! Ακόμα και εάν είσαι η επένδυσή του/της (είσαι!) και τον/την απογοητεύεις τι σε νοιάζει; Αφού επένδυσε σ΄ εσένα σίγουρα ΔΕΝ θέλει να χάσει. Τόσο κόπο έκανε να σε φέρει εδώ.

Και αφού “δεν πάει άλλο” μην του/της στερείς το σχέδιο να σε πάει εκεί, όπου νομίζει. Αυτό είναι το τρίτο “γιατρικό”. Σύνολο τρία και μισό! Αλλά επειδή δεν μας αρέσουν τα… δεκαδικά ας προσθέσουμε και ένα “μισό” ακόμα να τα κάνουμε ένα όμορφο τέσσερα.

Δε… χαίρεσαι που “δεν πάει άλλο”; Θα πέθαινες από πλήξη, ενώ έχεις σε τόσα ωραία μέρη να κατέβεις, τα οποία δε θα έβλεπες ποτέ σου. Άσε πως στα βάθη των ανθρακωρυχείων κρύβονται τα αληθινά διαμάντια και όχι στα κοσμηματοπωλεία.

Πάει και παρα-πάει λοιπόν! Keep going! Κοινώς… συνέχισε (και κράτα)!

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)