Ο Τροφώνιος μαζί με τον θεωρούμενο αδελφό του Αγαμήδη ήσαν μεγάλοι αρχιτέκτονες της αρχαιότητας.
Κατασκεύασαν πολλούς ναούς μεταξύ αυτών και τον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς.
Οταν ολοκλήρωσαν το έργο τους ζήτησαν από τον Απόλλωνα μία δίκαιη ανταμοιβή. Ο θεός τους δήλωσε πως θα τους έδινε το ζητούμενο την έβδομη ημέρα ενώ τους συνέστησε να διασκεδάσουν όλες τις ενδιάμεσες ημέρες.
Οι αρχιτέκτονες συμμορφώθηκαν με την θεϊκή σύσταση και την έβδομη ημέρα αποκοιμήθηκαν για πάντα με τον ύπνο του θανάτου.
Δεν θα πρέπει να σκεφτούμε πως ο Απόλλων ήταν αφερέγγυος. Στην αρχαιότητα, ο καλός ή ένδοξος θάνατος ήταν ένα σπουδαίο θείο δώρο. Θυμηθείτε και την ιστορία με τον Κλέοβη και τον Βίτο, τους οποίους μνημόνευσε ο Σόλων στον Κροίσο ως τους δεύτερους ευτυχέστερους εκ των ανθρώπων.
Το βαθύ και ιδιαίτερα σημαντικό νόημα είναι πως η ευτυχέστερη στιγμή ενός ανθρώπου οφείλει να είναι η τελευταία του. Και όχι μόνον αυτό. Αλλά το κριτήριο αξιολόγησης οποιασδήποτε πράξης κρίνεται μόνον από την έκβαση του τέλους της.
Σημείωση προς τους ενδιαφερόμενους μελλοντικούς πελάτες μου:
Μην σας μπαίνουν ιδέες!
