Υπάρχουν κάποιοι ισχυροί τους οποίους η μοίρα υπηρετεί δουλικά… Όποιαν απόφαση και να λάβουν, ότι και να κάνουν, με όσες αντίρροπες δυνάμεις και εάν αναμετρώνται στο τέλος πάντα κερδίζουν… Είναι μία ανεξήγητη, έως και προκλητική εύνοια, χωρίς καμίαν εξήγηση…
Ο Γκρουσύ ήταν ένας μέτριος άνθρωπος, ένας στρατηγός του Ναπολέοντα, πιστός, έντιμος, αλλά άβουλος… Υποταγμένος στις εντολές του αρχηγού του…
Κι όμως η μοίρα του αρχηγού του, σε αυτόν παραδόθηκε την πιο κρίσιμη στιγμή. Μία σπουδαία στιγμή στη παγκόσμια ιστορία…
Βλέπετε οι μεγάλοι και ισχυροί δεν κινδυνεύουν από τους άλλους επίσης μεγάλους και ισχυρούς… Κινδυνεύουν από έναν μέτριο, έναν άβουλο, έναν Γκρουσύ, ο οποίος για μια στιγμή κρατά τις τύχες του Κόσμου (ή τουλάχιστον εκείνου που δεν πρέπει) στα χέρια του… και αποδεικνύεται πολύ λίγος γιατί η στιγμή εκείνη είναι κάτι περισσότερο κι από μοναδική…
Ανεπανάληπτη και τραγική…
Ο Γκρουσύ μη διανοούμενος να παραβεί την πολύ απλή, όσο και απίστευτα διφορούμενη εντολή του αρχηγού του, να μην επιτρέψει να ενωθεί ο Πρωσικός στρατός υπό τον Μπλύχερ με αυτόν του Ουέλινγκτον άφησε τον Ναπολέοντα στην τύχη του. Ο Ναπολέων πάλι εμπιστεύτηκε αυτήν την τόσο σπουδαία αποστολή (μαζί και με το ένα τρίτο του στρατού του) σε έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν θα μπορούσε ποτέ να παραβεί μια εντολή και να αναλάβει την ελάχιστη πρωτοβουλία…
Ο Γκρουσύ όντως αντί την κρίσιμη στιγμή να προστρέξει σε βοήθεια του αρχηγού του (όπως με πολύ έντονο τρόπο του υπέδειξαν οι επιτελείς του) αποφάσισε να περιπλανιέται ψάχνοντας έναν στρατό φάντασμα…
Η μάχη του Βατερλώ είχε κριθεί… Η νίκη από τα χέρια του Ναπολέοντα πέρασε στους αντιπάλους του κι αυτό διότι ο Γκρουσύ δεν διανοήθηκε ούτε μία στιγμή να ξεπεράσει τον μέτριο εαυτό του και να προστρέξει σε βοήθεια… Την ώρα της μάχης τριγυρνούσε μέσα στα δάση, και το μόνο κέρδος ήταν πως κατάφερε να διασώσει το ένα τρίτο του Γαλλικού στρατού χάνοντας βέβαια τη νίκη ολόκληρης της πατρίδας του.
Αυτό, γιατί ενώ η μοίρα του παραδόθηκε αυτός ούτε που το κατάλαβε. Ο Γκρουσύ όταν ολόκληρη η Ευρώπη γνώριζε την ήττα του αρχηγού του αυτός ακόμα έψαχνε για ένα στρατό, ενώ απείχε μόλις τέσσερεις ώρες από το πεδίο της μάχης και ήταν ο τελευταίος, ο οποίος έμαθε το αποτέλεσμα…
Οι μεγάλοι είναι τόσο σίγουροι και οι μέτριοι τόσο ικανοί στο να διαλύουν τα σχέδια των μεγάλων… Η μοίρα θεωρώντας πως αξίζουν επειδή επελέγησαν από τον μεγάλο αρχηγό τους, τους συμπεριφέρεται ανάλογα: καταστροφικά…
Σημ. 1: Ας μη νομισθεί, ότι θα ήθελα ο Γκρουσύ να επιτύχει… Ο Ναπολέων δεν έμελλε να είναι το μέλλον της Ευρώπης… Πάντα το αποτέλεσμα μετράει…
Σημ. 2: Καθώς επικεντρώνουμε την προσοχή μας στους μεγαλομανείς παράφρονες θα πρέπει να εκτιμήσουμε πως η μοίρα ήταν ταυτοχρόνως πολύ καλή με τους στρατιώτες, τους οποίους πήρε μαζί του ο Γκρουσύ. Επέζησαν όλοι σε αντίθεση με τους άτυχους, οι οποίοι συμμετείχαν στον Βατερλώ… Βλέπετε κανείς δεν γνωρίζει ποιός τελικά είναι ο ωφελημένος.
(Πολύ) Σπουδαίο Πρακτικό Συμπέρασμα:
Όταν βλέπετε έναν πολυευνοημένο από την τύχη χωρίς αυτό να δικαιολογείται από τις ικανότητες του ή κάποιον, ο οποίος έχει μόνιμη συμφωνία με τις καλές τις μοίρες, ψάξτε γύρω του για τον Γκρουσύ. Είναι εκεί, δίπλα του, τριγύρω του, έτοιμος να είναι εντελώς… ανέτοιμος και ανίκανος την κρίσιμη στιγμή…
Ή εάν θέλετε να είστε εσείς ο αρχικός μοχλός της αλλαγής της μοίρας του σκανδαλωδώς ευνοημένου, ενεργοποιήστε τον Γκρουσύ…
