Πάντα είχα την απορία για το ποια είναι η… θεωρητική βάση αυτού του αξιώματος. Είναι απλώς μία όμορφη έκφραση ή αποτυπώνει μία πραγματικότητα στην οποία θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία; Το σκέφτηκα… και το αναλύω:
Χαμένος είναι αυτός, ο οποίος ουσιαστικά έχει αποτύχει σε όλα. Και όταν γράφω όλα εννοώ ΟΛΑ! Άρα είναι ο μόνος, ο οποίος είναι τελικά πραγματικά… επιτυχημένος! Διότι είναι μία μορφή επιτυχίας το να καταφέρεις να αποτύχεις σε όλα. Προσωπική ζωή, οικογένεια, οικονομικά, επιχειρηματικά, επαγγελματικά… παντού συντρίμμια. Έχεις λοιπόν το προνόμιο. Όλοι οι υπόλοιποι είναι μισο-επιτυχημένοι. Κάπου πολύ επιτυχημένοι ή μισο-επιτυχημένοι αλλά κάπου εντελώς χαμένοι. Δεν είναι κακό αυτό, ωστόσο η φύση έχει ορίσει πως κανένας δεν μπορεί να είναι απόλυτα επιτυχημένος· για το αντίθετο όμως δεν έχει κανέναν ενδοιασμό. Π@υτάνα φύση…
Άρα ο χαμένος μπορεί να έχει τη στόφα του απόλυτα επιτυχημένου στην πλήρη του… αποτυχία.
Όταν είσαι απόλυτα χαμένος και συνεπώς άκρως επιτυχημένος στις αποτυχίες ουσιαστικά δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Τι να χάσει ο… χαμένος; Ως εκ τούτου οτιδήποτε κάνει μόνο όφελος μπορεί να του αποφέρει. Φυσικά και μπορεί να συνεχίσει να χάνει, αλλά αυτό δεν έχει νόημα ούτε τον νοιάζει. Στο μηδέν όσα μηδενικά και να προσθέσεις, μηδέν θα λάβεις. Αυτό σημαίνει χάνω… Τι 0000, τι… 000000000 είναι το ίδιο και το αυτό. Όσα μηδενικά και να προσθέτεις στο μηδέν… μηδέν θα λάβεις! Ένα κέρδος όμως σημαίνει μία ολόκληρη μονάδα! Και το 1 είναι πολύ περισσότερο από τα 0000000000000…
Αυτό γίνεται διότι όταν είσαι χαμένος και γεμάτος μηδενικά έχεις το προνόμιο να μην φοβάσαι πως θα… χάσεις (αφού σε όλα είσαι χαμένος) και αυτό σου δίνει έναν αέρα πλήρους ανεξαρτησίας και ελευθερίας. Μπορείς να διακινδυνεύσεις (ρισκάρεις) κατά βούληση, να μην είσαι εξαρτώμενος από ένα χαμένο παρελθόν, από τα χαμένα σου χρόνια (όπως νομίζεις), να έχεις το θάρρος να τα διαλύσεις όλα και να δημιουργήσεις νέες καταστάσεις, γενικώς είσαι απόλυτα ελεύθερος. Όταν όμως φοβάσαι πως θα χάσεις κάτι στο οποίο έχεις επιτύχει, τότε δεν μπορείς να κινηθείς με αυτόν τον τρόπο. Κινείσαι συντηρητικά· και αυτό σου στερεί την τόλμη. Στο λιγότερο θα πάρεις και λιγότερα…
Το παρελθόν σου δεν ορίζει το παρόν και το μέλλον σου, διότι δεν μπορεί να σου ασκήσει καμία επιρροή. Τι σε νοιάζει; Ό,τι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει. Και εν τέλει δεν σε απασχολεί.
Και κάπως με όλα τα προηγούμενα διαπιστώνεις πως η απόλυτη αποτυχία σου είναι το ισχυρότερό σου όπλο. Γιατί μπορείς να τολμήσεις οτιδήποτε. Τι άλλο πχιά να χάσεις;
Και με ακριβώς αυτό το σκεπτικό έχεις μία πιθανότητα στις 37 (όσα τα νούμερα της ρουλέτας) να τα κερδίσεις όλα. Τι σου χρειάζεται; Το μοναδικό χρήσιμο… μηδενικό, με το οποίο κερδίζεις τους υπόλοιπους 36 αριθμούς!
Μία μικρή υπέρβαση μόνο από τις κοινωνικές συμβάσεις, οι οποίες σε έχουν κατατάξει στο μηδέν, διότι δεν είσαι ούτε λαμπερός, ούτε επιτυχημένος. Είσαι ένας χαμένος… Αλλά ελεύθερος χαμένος και όχι πολιορκημένος. Τι φοβάσαι τότε να παίξεις… 36 φορές;
Διότι η π@υτάνα φύση έχει εφεύρει αποκλειστικά για τον χαμένο αυτό, το οποίο οι μαθηματικοί ονόμασαν πιθανοθεωρία! Και ίσως και “κάτι” ακόμα, το οποίο όμως το κρατάει μόνο για τον χαμένο…
Παίξε και δεν θα… χάσεις και όχι μόνον αυτό, αλλά και θα εκπληρωθεί ο τίτλος του τραγουδιού: “Ο χαμένος τα παίρνει όλα”.
Ρε π@ύστη μου, γουστάρω χαμένους!
Απαραίτητη σημείωση: Ο χαμένος είναι διαφορετικός από τον… loser. Ο τελευταίος δεν χάνει από τα καπρίτσια της μοίρας αλλά από επιλογή του.
