(ή μήπως καλύτερα… Κινηματογραφιστής);
Α. Κατασκευαστής
Προσέξτε καλά το σκεπτικό και τους λίγους υπολογισμούς. Αρχές του 2020, λίγο πριν την πανδημία το κόστος κατασκευής ενός κτιρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα (κοινώς μπετόν αρμέ) ήταν περίπου €1,100/τ.μ. Σήμερα κυμαίνεται (και να μην έχουμε ψευδαισθήσεις) γύρω στα €2,200/τ.μ. για μία πολύ καλή κατασκευή, σύμφωνη με τις ενεργειακές απαιτήσεις της πολιτείας.
Πολύ ωραία λοιπόν.
Ένα καλό οικόπεδο 500 τ.μ. στο Μαρούσι (τυχαία το επέλεξα) κοστίζει περίπου €550,000 (ή 1,100 ευρώ/τ.μ.). Ο συντελεστής δόμησης είναι 0,80 άρα κτίζονται 500 τ.μ. Χ 0,80 = 400 τ.μ. (Ο συντελεστής δόμησης διαφέρει ανά περιοχή, όπως και η αρτιότητα).
Από τα 400 τ.μ. τα κοινόχρηστα τετρ. μέτρα είναι έστω 20%. Άρα το συνολικό εμβαδόν, το οποίο απομένει είναι 400 τ.μ. Χ 80% = 320 τ.μ. Αυτά λοιπόν μπορούν συμβολαιογραφικά να πωληθούν.
Κόστος επένδυσης:
550,000 ευρώ η αγορά/αξία του οικοπέδου
και
400 τ.μ. Χ €2,200/τ.μ. = 880,000 ευρώ το κόστος κατασκευής
Σύνολο: 550,000 + 880,000 = 1,430,000 ευρώ.
Τα εκμεταλλεύσιμα τετραγωνικά είναι 320, ως εκ τούτου το σημείο μηδέν, όπου ούτε χάνουμε ούτε κερδίζουμε πρέπει να είναι:
€ 1,430,000 / 320 τ.μ. = 4,470 ευρώ/τ.μ. (τα στρογγυλοποιώ τα νούμερα, χάριν ευκολίας, ενώ αγνοώ για τον ίδιο λόγο το χρηματοοικονομικό κόστος).
Εάν υποθέσουμε πως πωλούνται προς 6,500 ευρώ/τ.μ. (όχι παράλογο πλέον για το Μαρούσι) θα έχουμε εισπράξει:
6,500 ευρώ/τ.μ. Χ 320 τ.μ. = 2,080,000 ευρώ.
Μία κατασκευή των 400 τ.μ. είναι εφικτό να ολοκληρωθεί σε ένα έτος (το γνωρίζω πολύ καλά αυτό, διότι το έχω πράξει πολλές φορές) και εάν υποθέσουμε πως υπάρχει ζήτηση και πώληση μέσα σε ένα έτος θα έχουμε κέρδος:
2,080,000 – 1,430,000 = 650,000 ευρώ ή 650,000/1,430,000 = 45% απόδοση.
Τώρα είναι και οι φόροι κλπ, και πως ίσως το ακίνητο παραμείνει στα αζήτητα κάποιο διάστημα, αλλά λίγο-πολύ αντιλαμβάνεστε πως πρόκειται για μία εξαιρετικά κερδοφόρα δραστηριότητα. Ακόμα και εάν τελικά το κέρδος συρρικνωθεί στο 20-25% παραμένει λογικό και αξιοπρεπές, ειδικά για τα συγκεκριμένα μεγέθη.
Πού είναι το πρόβλημα;
Πώς το κατώφλι κεφαλαιουχικής εισόδου στον κατασκευαστικό τομέα πλέον είναι ουσιαστικά απλησίαστο. Με 1,5 εκ. ευρώ ίσως είναι καλύτερα να μην κάντε τίποτα! Μην ξεχνάτε πως η κατασκευή είναι… πόνος και όχι ποδήλατο σε παιδική χαρά. Και εάν κάτι δεν πάει καλά τα δεσμευμένα κεφάλαια δεν είναι αστεία ούτε ανακτώνται εύκολα.
Β. Κινηματογραφιστής
Το 2008, έτος ορόσημο στον κινηματογράφο η Canon παρουσίασε το μοντέλο της φωτογραφικής μηχανής τύπου DSLR με την επωνυμία EOS 5D Mark II. Και ενώ επρόκειτο για φωτογραφική μηχανή, οι διαβόητοι κινηματογραφιστές ανακάλυψαν πως ήταν ακόμα καλύτερη για κινηματογραφήσεις! Έως τότε οι DSLR κάμερες δεν είχαν δυνατότητα λήψης film.
Και ναι μεν δεν ήταν ό,τι φθηνότερο από πλευράς εξοπλισμού (νομίζω γύρω στις 5,000 ευρώ τότε), ωστόσο ήταν τάξεις μεγέθους (κυριολεκτικά) παρακάτω από τις συνήθεις κινηματογραφικές κάμερες. Και με λίγα ακόμα χρήματα για μικρόφωνα και προγράμματα επεξεργασίας εικόνας (montage) μπορούσες να εισέλθεις στον μαγικό χώρο του κινηματογράφου.
Έως τότε χρειαζόσουν περίπου 30,000 ευρώ για ένα δεκάλεπτο φιλμ και αντιλαμβάνεστε πόσα για μία κανονική ταινία.
Σήμερα με ένα κινητό τηλέφωνο αξίας λίγων εκατοντάδων ευρώ, ένα μικρόφωνο και ένα πολύ φθηνό πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας και όλα αυτά ίσως πολύ λιγότερο από 500 ευρώ μπορείς κάλλιστα να υλοποιήσεις μία κινηματογραφική ταινία μεγάλου μήκους. Σύμφωνοι είναι και οι ηθοποιοί, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και οι φίλοι.
Και τι έγινε λοιπόν θα μου πείτε; Ποιο το όφελος;
Ο αγαπητός μου Όρεν Πέλι, το 2007 με κόστος μόλις 12,000 δολαρίων, χρόνο ωρίμανσης δημιουργίας 2 έτη και χρόνο κινηματογράφησης 7 ημέρες, με ερασιτέχνες ηθοποιούς στο σπίτι του, σκηνοθέτησε το Paranormal Activity (Παραφυσική Δραστηριότητα), ταινία, η οποία απέφερε μέσα σε έναν μήνα 100 εκ. δολάρια και συνολικά 193,4 εκ. Θεωρείται η πλέον κερδοφόρα σε επίπεδο απόδοσης ταινία του κινηματογράφου διότι το κέρδος της ήταν… 12,866 φορές ο προϋπολογισμός παραγωγής της!
Ο Όρεν εισέπραξε για τον… κόπο του μόλις 350,000 δολάρια και κάποια συμβόλαια για επόμενες παραγωγές. Μάλιστα αυτή τη συγκεκριμένη την κινηματογράφησε με το φθηνότερο τότε μοντέλο μίας Sony και εάν είχε προλάβει την Canon νομίζω πως θα την υλοποιούσε με ακόμα λιγότερα χρήματα. Ο Όρεν παρεμπιπτόντως τα έκανε ο ίδιος όλα, σενάριο, κινηματογράφηση, σκηνοθεσία και τα χρήματα τα δανείστηκε από τη μητέρα του.
Ποια η διαφορά με την κατασκευή;
Πώς δεν χρειάζεσαι 1,430,000 ευρώ προκειμένου να κερδίσεις 650 χιλιάδες, αλλά σήμερα 1,000-1,500 ευρώ για 350 χιλιάδες.
Το σημαντικότερο;
Στην πρώτη περίπτωση είσαι αντιμέτωπος με το κεφάλαιο. Στη δεύτερη μόνο με το μυαλό σου.
Και παρ΄ όλο που χρησιμοποίησα δύο ακραίες περιπτώσεις, εάν ψάξετε γύρω σας θα διαπιστώσετε πως υπάρχουν πολλές επενδυτικές δυνατότητες της τάξεως των 1,000 έως 5,000 ευρώ με δυναμική κερδών εκατοντάδων χιλιάδων. Αρκεί να σου αρέσει (πολύ) το αντικείμενο, να το πιστεύεις, έχοντας όμως και το ταλέντο.
Η εποχή μας είναι ακριβή στα πίτουρα (κατασκευές-υλικά προϊόντα) και φθηνή στο αλεύρι (πνευματική-καλλιτεχνική δημιουργία). Ποιος ισχυρίζεται λοιπόν πως δεν υπάρχει νέο Ελντοράντο σήμερα;
