Κινηματογραφικό σκηνικό από μόνα τους!
Σκεφτείτε όμως και τα εξής: Αυτή τη φωτογραφία την έκοψα στο σημείο, όπου οι κορυφές των κτιρίων σχηματίζουν μια νοητή γραμμή και αφαίρεσα το φόντο.
Τίποτα το γοητευτικό, καθόλου κομψό… Εάν ωστόσο κρατήσουμε τη συνολική εικόνα ακόμα και αυτό το κτιριακό υπόστρωμα φαντάζει τόσο διαφορετικό και τολμώ να γράψω ελκυστικό. Η ασχήμια μπορεί, όταν περιβάλλεται από κάτι αδιόρατο και άυλο, όπως είναι τα χρώματα και πίσω τους ένα βουνό χαμένο μέσα στα σύννεφα, να δημιουργεί εντελώς διαφορετικούς συνειρμούς.
Κάπως ανάλογα συμβαίνει με την “αρετή” πάρα πολλών ανθρώπων και συνολικά μίας κοινωνίας. “Επενδύοντας” στο ορατό άσχημο υπόστρωμα χάνεις τη συνολική εικόνα.
Και όλοι ανταγωνίζονται πώς θα το καταστρέψουν περισσότερο…
