Όσοι ασχολούνται επισταμένως ή συνεχώς με ένα αντικείμενο έχουν μάθει με την πρώτη ματιά να αντιλαμβάνονται τη γενική εικόνα του αντικειμένου με το οποίο ασχολούνται. Όχι μόνον αντικειμένου αλλά και προσώπων. Αυτό, το οποίο αμέσως παρατηρούν είναι κάποιες ενδείξεις. Δεν πρόκειται ακριβώς για αποδείξεις, αλλά στοιχεία, τα οποία πιθανολογούν ένα συγκεκριμένο ιστορικό.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε ένα μεγάλο πολυώροφο κτίριο, το οποίο γενικά φαίνεται καλής κατασκευής (στη φωτογραφία το δείχνω σχηματοποιημένο για να αντιληφθείτε το μέγεθός του).
Ωστόσο στο γωνιακό υποστύλωμα παρατηρούμε σοβαρότατη αποσάθρωση του οπλισμένου σκυροδέματος στον κόμβο ενώ μία υδρορροή έχει… ενσωματωθεί στον κορμό του! Αμέσως χτυπούν καμπανάκια. Ένα λεπτό υποστύλωμα, βέβαια το κτίσμα είναι της δεκαετίας του 80 και ως εκ τούτου δεν είναι περίεργο αυτό και δεν σημαίνει και κάτι, αλλά τα εξωτερικά σημάδια της αποσάθρωσης και το εγκληματικό της τοποθέτησης υδρορροής με τρόπο, ώστε να μειώνεται η ωφέλιμη διατομή του υποστυλώματος αποτελούν άκρως ύποπτα στοιχεία.
Ανεξαρτήτως της ποιότητας της στατικής μελέτης, η οποία ίσως είναι και πάρα πολύ καλή, κατασκευαστικά το κτίριο δείχνει σημεία σοβαρής ασθένειας ενώ η υδρορροή τοποθετήθηκε από τον χειρότερο επαγγελματία. Κανένας σοβαρός και έντιμος τεχνίτης δεν θα το έκανε ακόμα και εάν του έδιναν αυτή την εντολή. Και εάν είναι αυτός ο χειρότερος τότε σκεφτόμαστε πώς θα είναι ή ήταν και οι υπόλοιποι· συνήθως υπάρχει… συνέπεια στο κακό ή το καλό.
Ποτέ δεν πρέπει να αγνοούνται αυτές οι ενδείξεις είτε πρόκειται για κτίρια είτε για ανθρώπους.
Και για να σας προλάβω το κτίριο δεν είναι σε χρήση (δεν κατοικείται) μάλλον διότι αναμένει την ολική (και άκρως πολυδάπανη) στατική αποκατάστασή του.
