Υπάρχει μία κινηματογραφική ταινία, η οποία κατά τη γνώμη μου αποτελεί την πιστότερη μεταφορά πραγματικής σκηνής μάχης στην οθόνη. Μακράν των εξιδανικευμένων εικόνων, με κάποια απαραίτητα (χμ) γλυκανάλατα συστατικά, τα οποία δεν αλλοιώνουν ωστόσο καθόλου την γενική αίσθηση σε αρπάζει από τον καναπέ σου και σε τοποθετεί μέσα στη μάχη. Αλλά εδώ οι σφαίρες είναι αληθινές!
Θα συνιστούσα εντόνως να την παρακολουθήσουν όσοι αναρωτιούνται και για την αποχώρηση των δυτικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και πολλές φορές και το δισταγμό ηγετών να επέμβουν σε γενοκτονίες. Η συγκεκριμένη ταινία ίσως απέτρεψε πολλές επεμβάσεις… εάν τυχόν την έχουν παρακολουθήσει –και είμαι σίγουρος πως το έχουν κάνει- αρκετοί με πολιτική και στρατιωτική εξουσία.
Η ταινία αναφέρεται στη λεγόμενη Μάχη του Μογκαντίσου (πρωτεύουσα της Σομαλίας) μεταξύ 3 και 4 Οκτωβρίου 1993, όταν μία (κακοσχεδιασμένη) επιχείρηση για την απαγωγή ενός Σομαλού πολέμαρχου κατέληξε σε πανωλεθρία των Αμερικανικών επίλεκτων δυνάμεων.
Αναφέρομαι στην κιν/κή ταινία Black Hawk Down του 2001 (η Ελληνική απόδοση του τίτλου “Μαύρο Γεράκι: Η κατάρριψη”).
Σε αυτή δύο-τρία σημεία πρέπει να προσεχθούν ιδιαιτέρως και δεν αφορούν καθόλου μόνο τη συγκεκριμένη ταινία ή το συγκεκριμένο γεγονός.
Ο πολέμαρχος Αϊντίτ (ο στόχος) συλλαμβάνει αιχμάλωτο έναν τραυματισμένο Αμερικανό πιλότο του ενός ελικοπτέρου εκ των δύο, τα οποία καταρρίφτηκαν και τότε διαμείβεται (περίπου) ο παρακάτω διάλογος:
Πιλότος
Η κυβέρνησή μου δεν θα διαπραγματευτεί για μένα.
Αϊντίτ
Τότε, εσύ κι εγώ, μπορούμε να διαπραγματευτούμε ως στρατιώτης με στρατιώτη.
Πιλότος
Δεν είμαι επικεφαλής.
Αϊντίτ
Έχεις εξουσία να σκοτώνεις αλλά όχι να διαπραγματεύεσαι;
Και συνεχίζει:
Στη Σομαλία, ο σκοτωμός είναι διαπραγμάτευση.
Πιστεύεις πως αν πιάσετε τον στρατηγό Αϊντίντ… εμείς θα αφήσουμε έτσι απλά τα όπλα μας και θα υιοθετήσουμε την Αμερικανική δημοκρατία;
Πως οι σκοτωμοί θα σταματήσουν;
Εμείς ξέρουμε αυτό: Χωρίς νίκη, δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη. Πάντα θα υπάρχουν σκοτωμοί. Έτσι είναι τα πράγματα στον κόσμο μας.
Τα προηγούμενα λόγια (του σεναριογράφου βεβαίως και ίσως όχι του ιδίου του Αϊντίτ), λέξη προς λέξη αποκαλύπτουν τη γυμνή αλήθεια και μπορούν να εφαρμοστούν ουσιαστικά σε κάθε σύγκρουση σε αυτόν τον Κόσμο (διαβάστε τα δύο φορές να τα εμπεδώσετε).
Κρατήστε όμως και λίγα ακόμα:
Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς καμία εξουσία υπογραφής, οι οποίοι όμως καταστρέφουν ζωές. Και είναι γύρω μας.
Η μίμηση προς αντιμετώπιση ενός αντιπάλου οδηγεί στην ήττα. Η ψυχολογία είναι το κλειδί· και η άμεση συνέπεια του προηγουμένου:
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι ισχυρότερος. Και οι “μικροί” διαθέτουν εξ΄ ίσου αποτελεσματικά δικά τους όπλα.