(The Ipcress File)
(Το άρθρο δεν αφορά κριτική της ταινίας)
Είναι ο τίτλος μίας πολύ ενδιαφέρουσας Αγγλικής κατασκοπευτικής κινηματογραφικής ταινίας του 1965 σε (πολύπλοκη και δύσκολη) σκηνοθεσία του Sidney J. Furie με πρωταγωνιστή το θαυμάσιο Σερ Μάικλ Κέιν. Ήταν τότε, όπου οι ταινίες είχαν διαλόγους με νόημα και κατασκόπους με… ανθρώπινες ιδιότητες!
Η λέξη Ipcress είναι αρκτικόλεξο, προερχομένη από τα αρχικά του παρακάτω: “Induction of Psychoneuroses by Conditioned Reflex under Stress” – IPCRESS. Εάν μπορούσα να το μεταφράσω, πολύ ελεύθερα θα έγραφα: “Επαγωγή Ψυχονεύρωσης με Επιβαλλόμενα Αντανακλαστικά υπό Πίεση”.
Σας συνιστώ να την παρακολουθήσετε, ειδικά όσες/οι ασχολούνται με την υποκριτική τέχνη, διότι ο Μάικλ Κέιν είναι ένας κορυφαίος ηθοποιός από κάθε άποψη.
Αλλά ποιο είναι το σημείο στο οποίο ήθελα να σταθώ. Στην υπόθεση της ταινίας εφαρμόζεται μια μέθοδος επιβολής σκέψης και διαγραφής ή εμφύτευσης σκέψεων και αμνησίας της προσωπικότητας. Δε γράφω λεπτομέρειες. Ο πρωταγωνιστής υφίσταται αυτή τη δοκιμασία, αλλά προκειμένου να αντεπεξέλθει στο τρομακτικό αυτό μαρτύριο, προκαλεί ηθελημένα σωματικό πόνο στον εαυτό του, αυτο-τραυματιζόμενος με στόχο να εξουδετερώσει την ισχυρότατη ψυχαναγκαστική επιβολή. Προσέξτε! Δε σκεφτόταν λουλουδάκια στην εξοχή, βόλτες στις παραλίες ή ποτά σε κοσμικά μπαρ. Προκαλούσε ο ίδιος στον εαυτό του Π Ο Ν Ο προκειμένου να μπορεί να σκεφτεί και να μην αφεθεί στις ισχυρότατες ψυχολογικής υφής δυνάμεις. Και τελικά τα κατάφερε αν και με δυσκολία.
Ο φάκελος IPCRESS εφαρμόζεται (με τον τρόπο του) πλήρως στις σύγχρονες κοινωνίες. Έχει εφαρμοστεί και στο παρελθόν πολλές φορές και με διαφορετικές μεθόδους. Πάντοτε υπάρχει ένας κατάλληλος φάκελος Ίπκρες για την περίσταση. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα επιλέγουν το δρόμο του βίαιου εξαναγκασμού και της άμεσης τιμωρίας. Τα σύγχρονα καθεστώτα το δρόμο της αποχαύνωσης μέσω της επίπλαστης ευτυχίας και του άκρατου καταναλωτισμού.
Και ξαφνικά εμφανίζεται ένας COVID-19 και σε θέτει εκτός… προγράμματος (η πλύση εγκεφάλου δεν ονομάζεται τυχαία… πλύση και τα πλυντήρια δεν έχουν τυχαία… προγράμματα). Και αντιδράς! Διότι η επιβαλλόμενη “ευτυχία” σου απειλείται. Δεν μπορείς να περάσεις πλέον τόσο “καλά”. Και καθιστάς τον COVID-19 εχθρό σου και όχι εκείνον, ο οποίος εφαρμόζει το φάκελο IPCRESS στον εγκέφαλό σου.
Δεν εννοώ να είσαι δυστυχής, ούτε να τρυπάς την παλάμη σου με ένα καρφί, όπως έπραττε ο Κέιν στην ταινία. Ο “πόνος” δεν πρέπει κατ΄ ανάγκην να είναι σωματικός. Ο “πόνος” είναι να σκέφτεσαι. Και ο αγώνας επιβίωσης από ένα θεάρεστο καθήκον σου (αυτό είναι μην το ξεχνάμε) καθίσταται εργαλείο του να ΜΗΝ προλαβαίνεις να σκεφτείς για να επιβιώσεις· και όχι να επιβιώνεις για να σκέφτεσαι.
Και ο φάκελος Ίπκρες καλά κρατεί.
