Κανόνας 1ος: Καμία απόφαση μας δεν είναι αδικαιολόγητη ή παράλογη. Κανένας άνθρωπος δεν αποφασίζει “λάθος”, όσον αφορά τον ίδιον. Εάν τώρα τα δεδομένα του είναι ελλιπή ή η ικανότητα αντίληψης των πραγμάτων είναι ατελής είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Κανόνας 2ος: Οι αποφάσεις μας επηρεάζονται και από τις αποφάσεις των άλλων, οι οποίοι λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και προφανώς τίποτα δεν προϋποθέτει πως δεν μπορεί να είναι αντικρουόμενες.
Κανόνας 3ος: Όταν δημιουργείται από κάπου μία τάση δημιουργείται ταυτόχρονα και ένα πλέγμα υποστηρικτικών θέσεων, ώστε να λαμβάνονται ευκολότερα οι αποφάσεις.
Κανόνας 4ος: Εάν μια τάση εκ των πραγμάτων είναι δόλια ή εσφαλμένη θα οδηγήσει πολλούς σε σωστές κατά την άποψή τους, αλλά εσφαλμένες κατά το περιεχόμενο τους αποφάσεις. Τότε συμβαίνει αυτό, το οποίο ονομάζουμε μαζική αποτυχία.
Κανόνας 5ος: Η μαζική αποτυχία οδηγεί τη σκέψη μας στο να κατηγορούμε τους “άλλους”, πως μας παραπλάνησαν και προετοιμαζόμαστε να κάνουμε πάλι το ίδιο… λάθος!
Κανόνας 6ος: Η αποφυγή στο να συμμετάσχουμε σε μία επόμενη μαζική αποτυχία έγκειται στο να αναγνωρίσουμε πως το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ μας λάθος ευρίσκεται στο σκεπτικό μας και όχι στην ίδια την απόφαση.
Συμπέρασμα: Δεν είναι οι συνθήκες εκείνες, οι οποίες μας οδηγούν σε αποτυχίες, αλλά η δική μας αδυναμία αντίληψης. Παραδεχόμενοι την προηγούμενη πρόταση έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα προς τη δική μας αυτοπραγμάτωση και παύουμε να θεωρούμε υπεύθυνους όλους τους άλλους για κάτι στο οποίο εμείς ευθυνόμαστε. Και πιστέψτε με είναι εξαιρετικά ευεργετικό για την ψυχική (και… επενδυτική) μας υγεία, διότι τιθέμεθα ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ των καταστάσεων και όχι πιόνια (όπως θέλουμε να υποτιμούμε τον εαυτό μας).
Σημ. Από τις δικές μου αμέτρητες αποτυχίες (παρελθούσες, του παρόντος και αναπόφευκτα… μελλοντικές) δεν μπορώ να εντοπίσω ΟΥΤΕ ΜΙΑ, η οποία να μην προέκυψε από ΔΙΚΗ μου προσωπική ευθύνη. No mercy λοιπόν.
Bonus για επενδυτές: Μόλις εντοπίσεις την τάση της μαζικής αποτυχίας αποκτάς το πλεονέκτημα.
