Ωραίο ερώτημα έθεσα! Σήμερα, όπου το πρόβλημα είναι το εάν θα… υπάρχουμε ως φυσική ή οικονομική παρουσία να μας απασχολεί το ζήτημα της κατασκευής πολυκατοικίας! Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Το μεγάλο λάθος των επενδυτών και όχι μόνον, είναι πως όταν σκέφτονται με τα υφιστάμενα δεδομένα αυτοπεριορίζονται και χάνουν τον ορίζοντα. Συνεπώς το επόμενο άρθρο θα αφορά το εάν αξίζει να κατασκευάσουμε … ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη! Δεν αστειεύομαι στο τελευταίο.
Αλλά προτού περιπλανηθούμε στους δρόμους του Μανχάταν ή του Μπρόνξ αναζητώντας… οικόπεδο, τώρα μάλιστα, όπου ένας εν δυνάμει ισχυρός ανταγωνιστής μας φεύγει για μόνιμες διακοπές στη Φλόριντα (ένας είναι ο… Πρόεδρος), το πεδίο παρουσιάζεται λαμπρότερο από ποτέ!
Εάν θέλετε τα παίρνετε στα σοβαρά τα προηγούμενα, άλλωστε ας περιοριστούμε στην κατασκευή πολυκατοικίας.
Λοιπόν! Είναι η ΠΡΩΤΗ φορά, κατά την οποίαν γράφω πως ΝΑΙ είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η καταλληλότερη στιγμή για κατασκευή πολυκατοικίας. Μόνο, μόνο πως όταν αναφέρομαι στη λέξη πολυκατοικία θα πρέπει να αποκλείσετε ό,τι γνωρίζατε έως τώρα. Όχι πως δεν υπάρχουν πολυκατοικίες, όπως αυτές, τις οποίες εννοώ, αλλά πως είναι πολύ λίγες. Σπάνιες μάλλον. Η συντριπτική πλειοψηφία κατασκευάστηκε τις δεκαετίες του 70 και του 80 με προδιαγραφές (μάλλον με το μυαλό των κατασκευαστών) στα περισσότερα τετραγωνικά και τίποτα άλλο. Είναι μία θλιβερή ιστορία.
Η σύγχρονη πολυκατοικία εάν εξελιχθεί πραγματικά μπορεί να είναι η απάντηση σε πολλά θέματα. Διότι ΚΑΙ οι κατοικίες, αλλά ΚΑΙ οι πολύ-κατοικίες εξελίσσονται, όπως και τόσα άλλα (για τον άνθρωπο κρατώ μερικές μικρο-επιφυλάξεις). Και θα ήθελα στο σημείο αυτό να σημειώσω, πως δεν πρέπει να συγχέουμε τις τάσεις (οικολογική δόμηση, ενεργειακός σχεδιασμός και τα σχετικά) με το ΤΙ σημαίνει εξέλιξη. Διότι όλα τα προηγούμενα δεν σημαίνουν κατ΄ ανάγκην εξέλιξη (και προσέξτε το αυτό).
Πολυκατοικίες, όπου ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και η λειτουργικότητα θα είναι το σημείο αφετηρίας, με σωστό προσανατολισμό, πραγματικά άνετους χώρους και όλες τις ανέσεις, συμπεριλαμβανομένων και θέσεων στάθμευσης ηλεκτρικών ή… πυρηνικών αυτοκινήτων και ατομικές… πισίνες. Για τις θέσεις στάθμευσης δεν εννοώ, αυτό, το οποίο νομίζετε· αλλά no comments εδώ. Εκτιμώ πως μία ανασχεδιασμένη πολυκατοικία μπορεί να είναι σαφώς κερδοφόρα και ως επένδυση. Ακόμα και τα μικρά σχετικά αστικά οικόπεδα προσφέρουν πολύ μεγάλες σχεδιαστικές δυνατότητες. Ξεχάστε όμως τις πολυκατοικίες των 50 διαμερισμάτων και του ενός άντε δύο ανελκυστήρων…
Η άποψή μου είναι πως το επόμενο βήμα είναι πολυκατοικία με προδιαγραφές και λογική μονοκατοικίας. Και επειδή τα οικόπεδα στο κέντρο σπανίζουν προβλέπω πως θα δούμε και κατεδαφίσεις παλαιών κτισμάτων προκειμένου στη θέση τους να ανεγερθούν οι “νέες” πολυκατοικίες. Και πλέον και οι ιδιοκτήτες θα συμφωνήσουν… διότι δεν χάνουν τα δικαιώματα τους. Συνάδελφοι μηχανικοί, ακονίστε τις επιστημονικές γνώσεις σας για το ΠΩΣ κατσεκευάζεται ένα κτίριο, ώστε να μπορείτε να το κατεδαφίσετε.
Ο Νέος νόμος 4759/2020 εισαγάγει την… απόσυρση κτιρίων (απόσυρση σκουριασμένων μυαλών ποιος νόμος θα προβλέπει άραγε) και πολλά ακόμα, τα οποία θα δούμε αναλυτικά στη συνέχεια.
Γενικώς όμως να έχετε κατά νου -και σας συνιστώ να διαβάστε και το προηγούμενο άρθρο περί διαγραφής του παρελθόντος– πως παρ΄ όλη την κατάρρευση υφιστάμενων δεδομένων οι μεταβολές είναι συνεχείς και δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στη σκέψη μας ή να προδικάζουν το μέλλον…
