Ανεκπλήρωτες υπερ-Πτήσεις

Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή ενός ανθρώπου, τα οποία θα παραμείνουν για πάντα ανεκπλήρωτα… Ακόμα και εάν σε κάποιον βαθμό υλοποιηθούν δεν θα είναι ποτέ όπως η ίδια η πραγματικότητα…

Ένα από τα πολλά δικά μου είναι μία συγκεκριμένη πτήση (έχω γράψει στο παρελθόν, αλλά θα το επαναλάβω)…

Ίσως δεν το γνωρίζετε, αλλά γενικώς μου αρέσει οτιδήποτε κινείται και ένα από αυτά είναι το αεροπλάνο. Δεν έχω επίσημο δίπλωμα πιλότου ούτε ποτέ μου έχω κάνει μόνος μου πτήση, αλλά έχω πετάξει ως (μαθητευόμενος) συγκυβερνήτης με έναν πολύ γνωστό μου πιλότο (και αναφέρομαι σε δικινητήριο ελικοφόρο αεροπλάνο και αυτό όταν ήμουν στις Η.Π.Α.)…

Η αίσθηση της βραδινής πτήσης είναι κυριολεκτικά ανεπανάληπτη… Ειδικά σε μικρά αεροπλάνα, όπου η εγγύτητα με τον ουρανό είναι εντελώς διαφορετική (και κυρίως μέσα από το πιλοτήριο). Αυτό όμως είναι μία συνήθης πραγματικότητα για δεκάδες χιλιάδες πιλότους ανά την υφήλιο.

Μία άλλη όμως πτήση είναι αυτή, την οποία θα ήθελα να υλοποιήσω.

Την υπερ-πτήση της Σοβιετικής Ένωσης με το κατασκοπευτικό αεροπλάνο U-2 της Lockheed και μάλιστα την εποχή του ψυχρού πολέμου και… νύχτα!

Τα U-2 απογειώνονταν από το Πακιστάν διέσχιζαν ολόκληρη την καρδιά της αχανούς Σοβιετικής Ένωσης φωτογραφίζοντας στρατιωτικά ευαίσθητες περιοχές και μετά από πολλές ώρες προσγειώνονταν στην Νορβηγία.

Δεν μπορώ να σκεφτώ πιο ακραία εκδοχή επικίνδυνης (πάρα πολύ) μοναξιάς…

Μόνος, νύχτα επάνω από τον χειρότερο εχθρό σου και σε κατασκοπευτική αποστολή την περίοδο του ψυχρού πολέμου!

ΤΟ κοκτέιλ τρόμου!

Κι όμως! Αυτή την πτήση ήθελα τόσο πολύ να κάνω.

Βλέπετε όμως δεν έγινα πιλότος, ούτε γεννήθηκα Αμερικάνος πολίτης, ούτε υπήρχα την συγκεκριμένη εποχή…

(Ο άτυχος-τρόπος του λέγειν- Francis Gary Powers κατερρίφθη σε μία ανάλογη υπερ-πτήση την 1η Μαΐου του 1960, ανήμερα με την σημαντικότερη επίσημη εορτή της Ε.Σ.Σ.Δ. ).

Μερικά πράγματα όμως είπαμε δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθούν πέρα από τα όνειρά μας… Σας αφιερώνω λοιπόν απόψε μία θαυμάσια (κυριολεκτικά) εκτέλεση των Quincy Jones ft. Minnie Riperton, Leon Ware, & Al Jerrau με τους υπέροχους στίχους:

I f I ever lose this heaven
If I ever, ever ever lose this heaven
Oh oh oh oh oh
I’ll never be the same
(The dark side of the moon -Η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης)

(Εάν ποτέ χάσω αυτόν τον Παράδεισο δεν θα είμαι ποτέ ο ίδιος)!

Ακριβώς! Δεν θα είμαι ποτέ ο ίδιος, θα είμαι πολύ… καλύτερος!
(και μάλιστα στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης)!

Καλές υπερ-πτήσεις στην πραγματικότητα!