Ειλικρινά νιώθω πολύ άβολα όταν αναφέρομαι στον πατέρα μου. Γνωρίζω πως πάρα πολλοί αναγνώστες μου είτε δεν γνώρισαν πατέρα είτε έχουν μάλλον κακές αναμνήσεις. Μην με κατακρίνετε γιά κάτι, το οποίο η φύση αποφάσισε.
Το γράφω αυτό, διότι πάρα πολλά στοιχεία σκέψης μου προέρχονται από αυτόν. Μακράν του να ήταν τέλειος είχε την σπάνια σύσταση ενός γνήσιου δημοκρατικού ανθρώπου.
Η εισαγωγή αυτή έκρινα πως είναι απαραίτητη προκειμένου να σχολιάσω τον ανασχηματισμό. Αλλά δεν πρόκειται να ασχοληθώ καθόλου με τον συγκεκριμένο. Θα αναφερθώ στις μνήμες ενός δημοκράτη (του πατέρα μου).
Από την περίοδο ήδη της χούντας δεν μπορώ να περιγράψω τον πλούτο του λεξιλογίου του, όταν ανακοινωνόταν ένας ανασχηματισμός. Και μου έχει εντυπωθεί βαθύτατα στο υποσυνείδητό μου πως κάθε ανασχηματισμός αποτελεί μία γελοιότητα.
Όταν ανακοίνωνε με στόμφο η εκάστοτε κυβέρνηση έναν ανασχηματισμό, δημιουργούνταν ελπίδες για κάτι καλύτερο.
-”Δεν μπορεί, κάτι είδε ο πρωθυπουργός και θα προκύψει μία λύση”. Αλλά πάντα, μα πάντα ήταν μία σκέτη απογοήτευση.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους ανασχηματισμούς του Κ. Καραμανλή και κατόπιν τις… αναδομήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου με την μέγιστη φαιδρότητα. Μετά δεν υπήρχε… μετά.
Ανασχηματισμός κατά την Ελληνική εκδοχή νοείται η αλλαγή των επιβατών στις θέσεις του πούλμαν, το οποίο ο οδηγός οδηγεί είτε στον γκρεμό είτε κατ’ ευθείαν στον βράχο.
Οι πλέον καθυβριζόμενοι (από τον πατέρα μου) ήσαν του Κ. Καραμανλή. Οι πλέον φαιδροί του Ανδρέα Παπανδρέου. Για τους επόμενους δεν ασχολούμαι, διότι η γελοιότητα δεν αφήνει περιθώρια σοβαρής κριτικής.
Γιατί τώρα τα γράφω όλα αυτά;
Διότι ανασχηματισμός θα έπρεπε να σημαίνει πως βελτιώνω ένα σχήμα, το οποίο ΗΔΗ προχωρά εμπρός ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη ταχύτητα.
Άλλά ανασχηματισμός με κατεύθυνση προς το παρελθόν και την οπισθοδρόμηση δεν νοείται.
Ο χρυσούς πέλεκυς στους ανασχηματισμούς (αναδομήσεις) ανήκει στον Ανδρέα Παπανδρέου. Και ανασχηματισμός για αυτόν τον μέγιστο λαοπλάνο ήταν μόνο η διατήρηση στο υπουργείο πολιτισμού της Μελίνας Μερκούρη! Ολοι κινδύνευαν, αλλά η Μελίνα σταθερή!
Συμπέρασμα: Ανάθεσε σε μία παγκοσμίου φήμης φίρμα του κινηματογραφικού θεάματος ένα υπουργείο. Κατόπιν άλλαζε όσο συχνά θέλεις τους υπολοίπους, αλλά την φίρμα διατήρησέ την πάντα σταθερή.
Τότε θα επιτύχεις τον τέλειο ανασχηματισμό.
Σημ. Η μη τήρηση του προηγούμενου κανόνα μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της εξουσίσς.
