Αφορμή για το αποψινό σημείωμα, απετέλεσε η τυχαία συνάντηση και συζήτηση με μία πολύ καλή μου φίλη και εξαίρετη γιατρό την Αθανασία Τσαπαλίρα (Athanasia Tsapalira). Στην ανταλλαγή απόψεων σχετικά μετά γνωστά ζητήματα, τα οποία ταλανίζουν την χώρα ετέθη μεταξύ άλλων το βασικό ερώτημα:
“Πως και γιατί βοηθήθηκε η (πλήρως) κατεστραμμένη Γερμανία μετά τον πόλεμο από τις Ηνωμένες Πολιτείες κυρίως, αλλά και την Αγγλία και μέσα σε 40 περίπου χρόνια κατέστη μία (οικονομική όχι και στρατιωτική όμως) υπερ-δύναμις”.
Αποφάσισα λοιπόν να γράψω αυτό το άρθρο παρουσιαζόμενος ως γνήσιος εκφραστής του… καπιταλισμού, (προσοχή δεν διαθέτω κεφάλαια -!-), γνωρίζω όμως πολύ καλά την βαθιά νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης των μεγάλων κεφαλαιουχικών επενδυτικών οργανισμών… και όχι μόνον.
Έχω πολλές φορές γράψει πως στην Ελλάδα δεν έχει εφαρμοσθεί ποτέ το καπιταλιστικό σύστημα. Το Ελληνικό οικονομικό μοντέλο είναι ένα μείγμα πολλών συστημάτων με αποτέλεσμα να έχει έναν ανάλογο συνδυασμό πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων. Η κυρίαρχη τάση του είναι κατά βάση ο κρατισμός και σε μεγάλο βαθμό η κληρονομική πλουτοκρατία… Δεν επιθυμώ ωστόσο να χαθούμε σε “ορισμούς” και τα συναφή, ο καθ’ ένας γνωρίζει πολύ καλά τι εννοώ και ας το ονομάσει όπως επιθυμεί.
Επανερχόμενος στην “φυσική” μου θέση, ως… Αμερικάνου καπιταλιστή (θα υποδυθώ και την ανάλογη εθνικότητα) προσέξτε πως σκέφτομαι:
Διεθνώς υπάρχουν τεράστια διαθέσιμα κεφάλαια, (ωραία με οποιοιδήποτε τρόπο αποκτηθέντα), τα οποία εναγωνίως αναζητούν τρόπους απόδοσης. Τελεία και παύλα εδώ! Αυτό πρέπει να γίνει απολύτως σαφές και κατανοητό. Όσοι έχετε επαφές με διαχειριστές των λεγόμενων Hedge Funds (υποτίθεται εξισορρόπησης κινδύνου) ή άλλων επενδυτικών funds (κεφαλαίων) θα εκπλαγείτε με το πόσο δύσκολη είναι η κατάστασή τους… Σε μία παγκόσμια οικονομία το να εντοπίσεις “περιοχές” και “τομείς” κέρδους και να δίνεις λογαριασμό σε ανθρώπους, οι οποίοι το μόνο, το οποίο απαιτούν είναι ένα:
“Περισσότερα (και ασφαλέστερα) κέρδη”…
αποτελεί ένα μαρτύριο…
Η “ηθική” δεν αποτελεί κατ΄ ανάγκην υπαρκτό σύμβουλο και το μόνο, το οποίο ενδιαφέρει είναι το ποσοστό κέρδους, 2,25%, 5,50%, 9,5%,.. 33,75%;;; Επάνω σε αυτό το ποσοστό κέρδους προερχόμενο από την διαχείριση του κεφαλαίου ένα ποσοστό της τάξης περίπου 18-22% αποτελεί την αμοιβή των διαχειριστών των κεφαλαίων. Κατανοείτε λοιπόν πως οι διαχειριστές των Hedge Funds καταλήγουν (εάν είναι επιτυχημένοι) εξ΄ ίσου πλούσιοι με τους πελάτες τους (εάν όχι τελικά πολύ πλουσιότεροι) και όλα αυτά με τα OPM (Other People’s Money = με τα χρήματα των άλλων ανθρώπων)…
Προφανώς ανάλογα με το ποιόν των διαχειριστών και πελατών τα Hedge Funds ανήκουν σε πολλές ποιοτικές κατηγορίες. Τα μέσα είναι πρακτικά… ένα: οτιδήποτε οδηγεί στην επίτευξη περισσότερου κέρδους.
Δεν θα υπεισέλθω στο περιβάλλον των εντελώς αδίστακτων διαχειριστών, οι οποίοι δεν θα στενοχωρηθούν καθόλου να στείλουν στην φτώχεια αρκετά εκατομμύρια ανθρώπους, προκειμένου να κερδίσουν περισσότερα χρήματα και η αλήθεια είναι πως ούτε γνωρίζω καλά αυτή την κατηγορία αλλά ούτε και με εκφράζει καθόλου ως άνθρωπο, συνεπώς δεν μπορώ και να την περιγράψω. Το ότι όμως υπάρχει και λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο είναι δεδομένο και ο ρόλος κάθε κυβερνήτη έως μικροϊδιοκτήτη επιχείρησης είναι να αποτρέπει αυτές τις συνεχείς επιθέσεις. Δυστυχώς στην ζωή δεν υπάρχουν καλύτεροι κανόνες…
Τώρα το… επικίνδυνο ερώτημα:
Όντας ηθικοί αλλά και ευέλικτοι διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων με έμφαση στην σταθερότητα και την αξιοπιστία των αποδόσεων σε βάθος χρόνου (και όχι των ιδιαιτέρως επιθετικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων άμεσου κέρδους) ονομάστε μου την καλύτερη χώρα προκειμένου να επενδύσετε. Να σας την αποκαλύψω:
Αυτή είναι η Γερμανία!
Γνωρίζετε τη σχέση μου με αυτή την χώρα και την ιδιαίτερη σχέση μου μαζί της, η οποία βασίζεται σε δύο πυλώνες, τους οποίους με δίδαξαν οι γονείς μου:
Από την πλευρά της μητέρας μου, η οποία επέμενε να μάθω Γερμανικά και να γνωρίσω την ψυχοσύνθεση αυτού του λαού, προκειμένου να κατανοήσω πλήρως πως μπόρεσε ο λαός αυτός να διαπράξει το επαίσχυντο έγκλημα του Ολοκαυτώματος και πώς να μην επαναληφθεί ποτέ κάτι ανάλογο και
Από την πλευρά του πατέρα μου πως αυτή η σπουδαία χώρα (γιατί όντως είναι) ανέσυρε το αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα από την αφάνεια και δίδαξε τον Κλασικό Πολιτισμό στα λαμπρότερα Πανεπιστήμια της Ευρώπης…
Η Γερμανική γλώσσα παρεμπιπτόντως για όσους δεν γνωρίζουν εάν μεταφρασθεί κατά λέξη ακολουθεί την ίδια ακριβώς σύνταξη με την Αρχαία Ελληνική! Τι κρίμα λοιπόν η χώρα του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε και του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν να είναι και η χώρα του Αδόλφου Χίτλερ και του Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς… Τι κρίμα…
(Παρεμπιπτόντως για έναν εντελώς περίεργο λόγο η εμπλοκή μου με την Γερμανία με οδήγησε ώστε η παιδεία μου να καταλήξει άκρως… Γερμανική, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας μου και αναρωτιέμαι για τα παιγνίδια της ζωής)…
Επανερχόμενος μετά από αυτήν την παρένθεση στο επικίνδυνο ερώτημα, θα διαπιστώσετε πως ένας Αμερικάνος καπιταλιστής με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια θα επέλεγε την πλέον σίγουρη (και ακίνδυνη, λόγω της ήττας της) χώρα προκειμένου να επενδύσει ασφαλώς τα κεφάλαια του. Πειθαρχημένος, ευφυής με τον τρόπο του και εργατικός ο Γερμανικός λαός, με έφεση στην τεχνολογία και την επιστήμη και μάλιστα μετά από μία ήττα (άρα με το κίνητρο της ανοικοδόμησης) δεν θα μπορούσε να είναι ότι καλύτερο. Μην ξεχνάτε πως μπορεί να καταστράφηκαν τα εργοστάσια ως υποδομές, ωστόσο παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό η τεχνογνωσία και συνεπώς δεν επρόκειτο περί επενδύσεων στο άγνωστο αλλά σε τομείς με εξαιρετικά επιτεύγματα. Όλοι γνωρίζετε τις μάρκες των Γερμανικών αυτοκινήτων και τα ονόματα των εταιριών της… και φυσικά το διαστημικό της πρόγραμμα, το οποίο ουσιαστικά υιοθέτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον Βέρνερ φον Μπράουν για την κατάκτηση της Σελήνης.
(Η Ιαπωνία έχει ανάλογα προσόντα, αλλά ως Ασιατική χώρα με μεγάλες πολιτισμικές διαφορές καθιστά πιο δύσκολη την προσέγγιση της για έναν Αμερικανό επενδυτή)…
Αυτός αγαπητές μου φίλες και φίλοι είναι ο λόγος. Απλός, όπως εξ΄ ίσου απλός είναι και ο λόγος για τον οποίο θα επένδυα προσωπικά στο Ιατρείο της φίλης μου Αθανασίας, διότι απλούστατα γνωρίζω πως τα κεφάλαιά μου θα είναι σίγουρα και θα έχουν σταθερή απόδοση για πολλά χρόνια (πάντοτε φυσικά μέσα στο αβέβαιο περιβάλλον των επιχειρήσεων).
Αυτός είναι ο λόγος… Ο απλός και ξεκάθαρος λόγος.
Αυτός ταυτοχρόνως είναι και ο λόγος για το οποίο η Ελλάδα είναι τόσο απωθητική χώρα από επενδυτικής απόψεως. Όχι όμως και από… κερδοσκοπικής! Συνεπώς αποτελεί εξαιρετικό “στόχο” για τα… ανήθικα κεφάλαια, τα οποία με φήμες σε δύο ημέρες κερδίζουν 20% (θυμηθείτε τις διακυμάνσεις μετά τις εκλογές στις μετοχές των τραπεζών και προσέξτε πώς σε δύο ημέρες κάποια funds απεκόμισαν πολύ ωραία κέρδη)!
Κλείνοντας ας σημειώσω τη γνωστή ρήση από το τρίτο κεφάλαιο του Κινέζου στρατηγού Sun Tzu:
故用兵之法，十則圍之，五則攻之，倍則分之， 敵則能戰之，少則能守之，不若則能避之
(Γνωρίζοντας τους άλλους και τον εαυτό σου, εκατό μάχες χωρίς κίνδυνο• γνωρίζοντας τους άλλους αλλά όχι τον εαυτό σου, μία νίκη, μία ήττα• μη γνωρίζοντας τους άλλους ούτε τον εαυτό σου κάθε μάχη και μια ήττα)… και γνωρίζοντας που ευρίσκεται ο Ήλιος, ακόμα και τη νύχτα, κερδίζεις πάντα!
Σημ. Γνωρίζω προσωπικά πολλούς Αμερικανούς επενδυτές του προηγούμενου είδους. Δεν κατάφερα να πείσω κανέναν να επενδύσει έστω ένα δολάριο στην Ελλάδα, για τους παραπάνω λόγους. Μάλλον απέτυχα πλήρως ως επιχείρηση…
Αρχική Δημοσίευση: 19 Φεβ. 2015
