Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Ακίνητο ή Αυτοκίνητο;

Ο Πύργος του Ντάουντον & Bugatti Type 41
Architectural design for the tower of Downton Abbey by Sir Charles Barry, 1842

© Bugatti unknown

Λοιπόν έχει ενδιαφέρον και μάλιστα πέραν του καθαρά επενδυτικού να συγκρίνουμε δύο διαφορετικού τύπου “επενδυτικές” κινήσεις.

Ακίνητο ή Αυτοκίνητο;

Από τις δύο φωτογραφίες προκύπτουν τα εξής:

Το Downton Abbey ξεκινά την ιστορία του από τον 8ο αιώνα. Ωστόσο το κτίσμα είναι περίπου του 1600 αν και έχει από τότε υποστεί πολλές μετατροπές, όπως είναι φυσικό. Ένα μείζον πρόβλημά του είναι πως στα 48 του δωμάτια δεν έχει κανένα μπάνιο… Μάλλον η υγιεινή δεν ήταν ακριβώς όπως την γνωρίζουμε σήμερα (το ίδιο ισχύει και στις Βερσαλλίες και παντού, εξ΄ου και τα …αρώματα)!

Εκτός του Πύργου υπάρχει και μία έκταση περίπου 6100 στρεμμάτων. Η αξία κτήσης προφανώς δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί. Σαφώς όμως πρόκειται για ιδιοκτησία η οποία σήμερα θα κόστιζε 5 με 10 εκ. δολάρια προκειμένου να κατασκευασθεί και με έμφαση στο …10 κατά την άποψή μου.

Τι κοστίζει όμως σήμερα;

Σύμφωνα με πολύ γενικές εκτιμήσεις κοστίζει περίπου 4 με 5 εκ. δολάρια και υπάρχει άμεση ανάγκη εργασιών επισκευής περίπου 6,5 εκ. δολαρίων. Το κόστος χρήσης υπολογίζεται σε 1,5 εκ. δολάρια ετησίως και αναφέρομαι στο προσωπικό, τις επισκευές καθώς και τη συνολική διαχείριση της ιδιοκτησίας.

Αν λοιπόν το 1600 κόστισε το ισοδύναμο των 10 εκ. δολαρίων προκειμένου να κατασκευασθεί και σήμερα θα μπορούσε να πωληθεί 5 εκ. μάλλον για επένδυση 400 ετών καλά τα πήγε. Το ετήσιο κόστος διατήρησης είναι όντως πολύ υψηλό, αλλά όχι ασύνηθες, κάθε άλλο. Αυτή εξ΄άλλου είναι και η διαφορά μεταξύ του έχοντος πλούτου και του έχοντος χρήματα.

Είναι σαφές πως τελικά η αξία παραμένει αμετάβλητη σε επίπεδο αιώνων. Επειδή ομιλούμε για κτήρια αιώνων οι διαφοροποιήσεις δεν είναι επαρκές κριτήριο σε βάθος χρόνου, διότι ουσιαστικά μία περίοδος “κρίσης” “χάνεται” στην ιστορική διαδικασία.

Η βασική ωστόσο προϋπόθεση είναι πως αυτού του επιπέδου ιδιοκτησίες απαιτούν συνολικό πλούτο πολύ υψηλής στάθμης (διότι 1,5 εκ. δολάρια ετησίως δεν είναι μεγάλο ποσό αναλογικά με το είδος του ακινήτου, ούτε αναλογικά με τα ετήσια εισοδήματα ανθρώπων κληρονομημένου πλούτου). Εάν επιθυμείτε σκεφθείτε το κόστος λειτουργίας και χρήσης μιας σημερινής μονοκατοικίας και θα διαπιστώσετε πως είναι σημαντικό σοβαρό συγκριτικά με τα τρέχοντα εισοδήματα. Το ίδιο λοιπόν ισχύει και για τον Πύργο των Ντάουντον.

Τώρα η Bugatti Type 41, Royale! Για το άρρεν κατά βάση τμήμα των αναγνωστών να μην αναφερθώ στα τεχνικά χαρακτηριστικά, διότι θα …χάσετε τον ύπνο σας… Παρεμπιπτόντως από τα 6 κομμάτια τα οποία κατασκευάστηκαν το ένα το κράτησε για λογαριασμό του (με σκοπίμως μεγαλύτερο (!) κινητήρα περίπου 15.000 κ.εκ. αντί των κανονικών 12.700 ο Εντόρε Μπουγκάτι, πράγμα όμως το οποίο δεν τον εμπόδισε να …βρει τον ύπνο του οδηγώντας την και να την προξενέψει σε κάποιο δένδρο, (την ξανάφτιαξε όμως εξ΄αρχής)!

Όσοι ενδιαφέρεστε είμαι σίγουρος πως θα βρείτε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τις λεπτομέρειες από τη “ζωή” του καθ’ενός από τα 6 κομμάτια…

Ας μιλήσουμε όμως για ένα αντίστοιχο με τον Πύργο του Ντάουντον αυτοκίνητο, εξωπραγματικής τιμής σε μόλις 6 κομμάτια, (25 ήταν προγραμματισμένα μεταξύ 1926-1933, αλλά και η τότε …κρίση του 29 εμπόδισε ακόμα και τους τότε πλουσίους από το να ενδιαφερθούν). Όπως και να έχει το ζήτημα η Royale (ήταν γνωστή και με αυτόν τον Βασιλικό τίτλο) κόστιζε τότε 500 χιλιάδες γαλλικά φράγκα, τιμή τριπλάσια από μία σύγχρονή της Rolls Royce. Αν σήμερα μία RR κοστίζει κατά μέσον όρο 400 χιλιάδες δολάρια υπολογίστε περίπου 1,2 εκ για την “41”.

Ωστόσο 90 χρόνια μετά από την ημερομηνία παραγωγής της (διατηρούνται και οι 6) η τιμή της στους πλειστηριασμούς ανέρχεται περίπου στα 10 εκ. δολάρια… Εν προκειμένω η Bugatti κοστίζει 2-2,5 φορές από τον Πύργο των Ντάουντον! Δεν απαιτεί όμως 1,5 εκ. δολάρια ετησίως για την διατήρισή της αν και σίγουρα το κόστος φύλαξης και προστασίας της -και συντήρησης- θα ανέρχεται φαντάζομαι σε αρκετές δεκάδες χιλιάδες δολάρια ετησίως.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Η Bugatti προφανώς αναδεικνύεται επενδυτική πρωταθλήτρια σε σχέση με ένα κορυφαίο ακίνητο, αλλά… μην ξεχνάμε:

Η σύγκριση είναι παραπλανητική και καθόλου ανταγωνιστική, όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται… Εάν τυχόν έχετε σκεφτεί με αυτόν τρόπο φοβάμαι πως χάσατε το σημείο. Ένα διαμάντι από τα περίφημα ορυχεία των Ινδιών κοστίζει ακόμα περισσότερο σήμερα, αλλά και πάλι δεν είναι σημείο προς αντιπαράθεση.

Αντιθέτως δείχνει με τον καλύτερο και παραστατικότερο τρόπο την επενδυτική συμπεριφορά του ανθρώπου και ας σημειώσουμε εδώ του διαθέτοντος πλούτου ανθρώπου…

Τα όποια υποτιθέμενα “διδάγματα” είναι θεωρητικά και ενδεικτικά, μας δίνουν όμως μία εικόνα της ανθρώπινης επενδυτικής συμπεριφοράς. Ας σημειώσουμε μερικά:

  1. Τα εξεζητημένα ακίνητα, όπως ο Πύργος του Ντάουντον ή οι σχεδόν 6,5 μέτρων Bugattis δεν αποτελούν ακριβώς επενδυτικές κινήσεις, αλλά σύμβολα κοινωνικής και οικονομικής δύναμης, τα οποία λόγω της εξαιρετικής σπανιότητας τους εγγενώς διατηρούν την πραγματική τους αξία. Είναι ειδικά σχεδιασμένα για να κάνουν την διαφορά με το επί τούτου εξωφρενικό κόστος ετήσιας χρήσης, ώστε να απαγορεύουν κάθε πονηρή σκέψη αγοράς από κάποιον μη ανήκων στο κλαμπ.
  2. Οτιδήποτε αποκτά ιστορική αξία και σπανιότητα αρχίζει να γίνεται ιδιαιτέρως επιθυμητό ακόμα και αν είναι πρακτικά “άχρηστο”.
  3. Προσέξτε ότι ακόμα και αν κάτι είναι ιδιαίτερα ακριβό την στιγμή της δημιουργίας του δεν σημαίνει ότι ακολουθεί τον κανόνα της Bugatti. Ένα άλλο αυτοκίνητο της τότε εποχής δεν έχει την ίδια απόδοση σε βάθος χρόνου. Αυτό δεν ισχύει μόνο για μικρά αυτοκίνητα αλλά και ακριβά, τα οποία για κάποιους λόγους δεν απέκτησαν αυτόν τον αέρα επιθυμητότητας…
  4. Δεν υπάρχει σαφής κανόνας… Στα 10-20 πιο ακριβά αυτοκίνητα σήμερα υπάρχουν και κάποια, για τα οποία προσωπικά δεν θα έδινα ούτε δολάριο… Κάποιος άλλος όμως θα έδινα για δικούς του λόγους πολλά…

Υπάρχει κάποιο συμπέρασμα και ποιά είναι η απάντηση στο ερώτημα “ακίνητο ή αυτοκίνητο”;

Ναι υπάρχει “πεδίο λαμπρό δημιουργικής σκέψης”, (δεν έχω σκοπό να αναλύσω περαιτέρω, ερεθίσματα επιθυμώ να δημιουργήσω). Εξ΄άλλου δεν μπορώ να συμβουλεύσω πέραν των οικονομικών μου δυνατοτήτων…

Η τελική απάντηση στο ερώτημα;

Και Ακίνητο και Αυτοκίνητο!

Απλώς επιλέξτε με έμπνευση!

Προφανώς δεν πρόκειται να παραμείνω στο χώρο των Πύργων και των Bugattis! Απλώς αυτό το πρώτο άρθρο της σειράς αποτελεί την αφορμή έναρξης της σειράς:

ΕΠΕΝΔΥΟΝΤΑΣ ΑΠΟ 1 ΕΚ. ΕΩΣ 1,000 ΕΥΡΩ

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)