Πραγματικά προχθές ήταν μία πάρα πολύ δύσκολη ημέρα και χρειάστηκε άλλη μία (η σημερινή) προκειμένου να ισορροπήσω (και δεν είμαι απολύτως σίγουρος πως τα κατάφερα). Θυμήθηκα όμως μία τακτική απεγνωσμένου στρατηγήματος:
Όταν είναι φανερό πλέον πως η τρέχουσα κατάσταση σε οδηγεί (δεν σου έχει συμβεί όμως ακόμα) σε ήττα και πως οποιαδήποτε κίνηση δεν προσφέρει κάποιο πλεονέκτημα έχεις τρεις επιλογές:
1. Να παραδοθείς, πράγμα, το οποίο αποτελεί την απόλυτη ήττα,
2. Να συμβιβαστείς, πράγμα το οποίο αποτελεί μισή ήττα και
3. Να διαφύγεις.
Η διαφυγή (το 3.) είναι η σοφότερη επιλογή, διότι ενόσω ΔΕΝ έχεις ηττηθεί, έχεις ακόμα μία πιθανότητα.
Αυτό ισχύει σε προσωπικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο και σκεφθείτε το καλά (μα πολύ καλά) αυτό -και σταματώ εδώ (για την ώρα).
Σας αποχαιρετώ με ένα πολύ ωραίο και ερωτικό αλλά εξόχως μελωδικό και μάλλον σπάνιο (στην long version έκδοσή του) τραγούδι της Donna Summer… Τώρα γιατί μου ήλθε αυτό το συγκεκριμένο δεν μπορώ να απαντήσω, αλλά επειδή ο αποχωρών μήνας ήταν πολύ σκληρός σκέφθηκα να προσθέσω λίγο συναίσθημα για τον επερχόμενο Ιούλιο. Ειλικρινά ακούστε το είναι απόλαυση…
Αύριο νωρίς το πρωί σας περιμένω με ένα (σχετικό, με το θέμα της ανάρτησης προφανώς!) άρθρο από την… Αμπιλίν!
Καληνύχτα σας!
