Αυτή τη φράση τη διαβάζω (και ακούω) πολύ συχνά ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου πολλές σημαντικές αλλαγές και ανακατατάξεις έχουν επέλθει. Η αλήθεια είναι πως λέγεται κυρίως είτε για οικονομικές ανατροπές είτε για ανατροπές και σχέσεις εξουσίας. Αλλά πόσο… σοφή είναι;
Η προσωπική μου άποψη από την εμπειρία μου είναι πως ο “καιρός”, δηλαδή η ζωή δεν έχει ακριβώς γυρίσματα. Οι θάνατοι αγαπημένων προσώπων, ανίατες ή επώδυνες ασθένειες, στιγμές ευτυχίας, οι οποίες χάνονται για πάντα δεν έχουν γυρίσματα. Πάνε – έφυγαν…
Στις προηγούμενες περιπτώσεις και ενδεικτικά τις αναφέρω, ΔΕΝ έχει η ζωή γυρίσματα. Έχει εξαναγκαστικές ή και βίαιες απαιτήσεις προσαρμογής σε μία νέα κατάσταση, σ΄αρέσει δε σ΄αρέσει. Διότι απλούστατα κάποια πράγματα άπαξ και χαθούν δεν ανακτώνται. Δεν ανακτώνται; Όχι! Μόνο πως παραμένουν οι αναμνήσεις. Και αυτές είναι αδύνατον να διαγραφούν. Είναι οι δικές σου αναμνήσεις και υπάρχουν πάντα εκεί στο μυαλό και την καρδιά σου να σου θυμίζουν πως η ζωή… δεν έχει γυρίσματα. Αλλά και δεν μπορεί να σου τις πάρει κανένας.
Όσον αφορά τώρα σχέσεις εξουσίας εκεί ο “καιρός” είναι αμφίρροπος. Αυτό με την προϋπόθεση πως και εδώ δεν μεσολαβήσει κάποιο μη αναστρέψιμο γεγονός. Το τελευταίο το γνωρίζουν άριστα οι κάθε λογής κακοποιοί, οι οποίοι φροντίζουν ο καιρός να ΜΗΝ έχει γυρίσματα με τον να στείλουν τον αντίπαλό τους στον… αγύριστο. Εάν είναι τυχεροί ίσως να μην έλθει και η δική τους η σειρά.
Σε ό,τι αφορά τώρα οικονομικά ζητήματα η πάγια μου θέση είναι πως ό,τι εκφράζεται με νούμερα δεν είναι πρόβλημα. Το πρόβλημα δημιουργείται ωστόσο όταν ένα άλλου είδους –μη αριθμητικό- πρόβλημα σε ξεπεράσει. Τότε ναι τα νούμερα… είναι πρόβλημα. Τα οικονομικά ζητήματα είναι όπως οι εξετάσεις μαθηματικών. Έχουν λύση και ακόμα εάν δεν την γνωρίζεις έχεις τη δυνατότητα να την εύρεις. Μόνο πως όπως και στις εξετάσεις έχεις συγκεκριμένο χρόνο να το επιτύχεις. Άλλωστε…. κόπηκες!
Ωραία μας τα λες Τεύκρο (λέω εγώ), αλλά μάλλον μαύρα τα γράφεις. Τι προτείνεις;
Είναι απλό. Αντέστρεψε τη λογική σου.
Όσο αισθάνεσαι πως τα προβλήματα είναι έξω από εσένα τότε θα ισχύουν τα παραπάνω και ο καιρός ίσως να μην έχει γυρίσματα. Όταν όμως δεις τον εαυτόν σου ως υπαρκτό… πρόβλημα για το Σύμπαν, τότε μοιραία εξωθείς τις εξωτερικές συνθήκες να προσπαθούν να σε… επιλύσουν (και όχι ΕΣΥ αυτές). Άρα αυτομάτως μετατίθεται και το πρόβλημα σε αυτές.
Μην ξεχνάς. Εάν ΔΕΝ σε ήθελε η ζωή και δεν της ήσουν ΕΣΥ απαραίτητη/ος ΔΕΝ θα σε είχε φέρει. Ε, αφού σε έφερε εδώ άσε την και να σου τα λύσει.
