Πριν από λίγο πήγα σε μία υπερ-αγορά (σούπερ μάρκετ κατά το Αγγλικόν). Πήγα για τρία πράγματα, απολύτως αναγκαία και διατροφικής χρησιμότητας. Τα φτηνότερα είδη και δεν αναφέρομαι σε μαύρο χαβιάρι ή σολομό, αλλά σε γάλατα, τυριά, κυρίως τρόφιμα δεν υπήρχαν. Μόνο τα άδεια ταμπελάκια τους με την χαμηλότερη τιμή σε σχέση με τα υπόλοιπα ομοειδή. Το πρόσεξα, διότι αυτά ακριβώς έψαχνα να αγοράσω και εγώ.
Φεύγοντας στο δρόμο είδα έναν χαρακτηριστικά σκισμένο και πεταμένο λογαριασμό της Δ.Ε.Υ.Α.Π. (η δημοτική επιχείρηση ύδρευσης και αποχέτευσης των Πατρών). Πιστέψτε με, μπορώ να διακρίνω πολύ καλά το συναίσθημα, το οποίο προκαλεί μία πράξη, όπως το σχίσιμο ενός λογαριασμού· και ο τρόπος και η θέση εμπεριείχε οργή. Και προσέξτε, αναφέρομαι σε μία υπηρεσία, η οποία δεν προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στην Πάτρα ούτε οι λογαριασμοί της είναι παράλογοι· αντιθέτως.
Δύο σημάδια, τα οποία ο έμπειρος παρατηρητής τα προσέχει πολύ και τα αξιολογεί. Και αυτά τα σημάδια ομιλούν. Και δείχνουν κάτι, το οποίο έχει ήδη επαναληφθεί αλλά τότε δεν βρήκε διέξοδο. Συμπιέστηκε περισσότερο.
Αυτή τη φορά δεν είναι το ίδιο. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι το ίδιο. Προσέχετε τα σημάδια.
Ο Προφήτης Teucris προφήτευσε
(Προφητεία #31 της 16-04-2020)
