Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Solamente una Vez (Μόνο μία Φορά)

Το “Ιστορικό” πίσω από τις (2 σημερινές) Φωτογραφίες…

Λοιπόν! Το απόγευμα είχα στο νου μου ένα άρθρο και το επεξεργαζόμουν μάλιστα σε αρκετά προχωρημένο στάδιο. Ο τίτλος του ήταν (και θα είναι φυσικά, όταν δημοσιευθεί):

“Αποτελεί η Ελπίδα Επενδυτική Τακτική;”

Ένα καθαρά οικονομικής υφής θέμα, αλλά έχει και ενδιαφέρον γενικότερα. Πριν από λίγα χρόνια συνομιλούσα με κάποιον πολύ μεγάλης εμβέλειας πανελλαδικά επιχειρηματία, με τον οποίο σχολιάζαμε κάποιον άλλο, ο οποίος είχε καταρρεύσει οικονομικά… (ωραία συζήτηση είχαμε θα μου πείτε και … δίκιο θα έχετε).

Το ερώτημα ωστόσο ήταν “πως συμβαίνει ένας επίσης πολύ ισχυρός οικονομικά άνθρωπος με επιχειρήσεις και επιτυχημένη δράση” ξαφνικά (;) να βρεθεί στην απόλυτη ένδεια..
Η άποψη του ήταν, πως όταν αρχίζουν τα πράγματα να μην πηγαίνουν καλά, ο παράγοντας “ελπίδα” αρχίζει να αποκτά ολοένα και περισσότερη σημασία. Τελικά η “ελπίδα” κυριαρχεί χωρίς να συμβαδίζει με τα οικονομικά μεγέθη και όσο γιγαντώνεται, τόσο χειροτερεύει η κατάσταση… Το αποτέλεσμα είναι το (χωρίς ελπίδα) τέλος…

Ενώ είχα στο μυαλό μου όλα αυτά και οδηγούσα είδα αυτό το υπέροχο ηλιοβασίλεμα… Σταμάτησα και το αποτύπωσα (προσέχοντας βέβαια μην με… αποτυπώσει στην άσφαλτο κάποιος άλλος οδηγός, γιατί έπρεπε να σταθώ στο κέντρο του δρόμου).

Τότε συνδύασα τις σκέψεις μου με το ηλιοβασίλεμα…
Η νύχτα ερχόταν, ο ήλιος έδυε αλλά γνώριζα πως και αύριο θα ανέτειλε και πάλι… Το να ελπίζω στην αυγή φαινόταν μία εντελώς σίγουρη επιλογή και προοπτική. Απλώς θα έπρεπε να αντέξω τη νύχτα…

Ναι η απάντησή μου είναι πως η ελπίδα αποτελεί ισχυρότατη επενδυτική τακτική με την προϋπόθεση (γιατί στις επιχειρήσεις η δύση δεν ακολουθείτε κατ’ ανάγκην από ανατολή) πως 1ον θα αντέξεις τη νύχτα και 2ον θα πρέπει και εσύ να κάνεις κάτι και όχι μόνο να ελπίζεις. Από τις δύο προηγούμενες προτάσεις η πρώτη είναι σαφώς μακράν ισχυρότερη και κατά τη γνώμη μου ικανή να σταθεί και χωρίς την δεύτερη…

Συνεπώς η συμβουλή μου: Επιβιώνουν οι ανθεκτικότεροι εφ’ όσον όμως ελπίζουν… Καλό είναι ωστόσο να… κάνουν και κάτι… και αρκεί “μόνο μια φορά!”

Αυτά περί των φωτογραφιών.

Η θαυμάσια εκτέλεση του Maximo Spodek Solamente una Vez (Μόνο μία Φορά) νομίζω πως ταιριάζει πλήρως με την μαγεία των εικόνων (ή τουλάχιστον μου φάνηκε) και σας την αφιερώνω…

Οι φωτογραφίες εδώ

 

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)