Είναι αλήθεια πως είχα στο μυαλό μου να γράψω για τις αρμονικές αναλογίες των όγκων και των ανοιγμάτων της βίλας Borghese, όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο. Μετά όμως… συγχύστηκα με τις αναλογίες της πρόσοψης της και άλλαξα θέμα, διότι μου φάνηκαν πολύ… “λογικές”!
Νομίζω πως έχετε αντιληφθεί πως με την “λογική” δεν έχω καθόλου καλή σχέση. Στην πραγματικότητα δεν την πιστεύω καθόλου, ούτε καν μπορώ να σκεφτώ λογικά. Διαβάστε όμως και το παρακάτω:
“τίς μὲν οὖν ἡ φύσις τοῦ δούλου καὶ τίς ἡ δύναμις, ἐκ τούτων δῆλον: ὁ γὰρ μὴ αὑτοῦ φύσει ἀλλ’ ἄλλου ἄνθρωπος ὤν, οὗτος φύσει δοῦλός ἐστιν, ἄλλου δ’ ἐστὶν ἄνθρωπος ὃς ἂν κτῆμα ᾖ ἄνθρωπος ὤν, κτῆμα δὲ ὄργανον πρακτικὸν καὶ χωριστόν.” (Πολιτικά βιβλίο Ι, κεφ. 5)
“‘Ώστε από τη φύση, γίνεται δούλος εκείνος, ο οποίος είναι κατάλληλος να γίνει το κτήμα ενός άλλου ανθρώπου και για αυτόν τον λόγο γίνεται δούλος.”
Δηλαδή με ενάμιση λόγια για οποιονδήποτε συμβαίνει να είναι δούλος, ήταν προαίρεση της φύσης να είναι δούλος!
Ο άνθρωπος, ο οποίος σκέφτηκε και έγραψε το προηγούμενο (ο Αριστοτέλης) εφηύρε και την “επιστήμη” της Λογικής!
Συνεπώς κάθε φορά κατά την οποία σκεφτόμαστε… “λογικά” να γνωρίζουμε πως σύμφωνα με τον εμπνευστή της ισχύουν τα παραπάνω. Βεβαίως “λογικά” θα το διευρύνω και θα ισχυριστώ πως για την κακοδαιμονία του κάποια/οιος ήταν από τη φύση του να είναι και φυσικά και αντίστροφα άρα λοιπόν γιατί να ασχολούμαστε με την ζωή;
